skanuj0075 bmp

2. Rozwiązania organizacyjne w krajach „piętnastki” 75

nieuleczalne choroby fizyczne i psychiczne mają prawo do szczególnej opieki ze strony państwa.

3.    Państwo chroni zdrowie obywateli i podejmuje specjalne środki dla ochrony młodzieży, osób starych, inwalidów oraz udziela pomocy ubogim.

4.    Zapewnienie mieszkania dla osób, które są ich pozbawione lub mieszkają w warunkach trudnych jest przedmiotem szczególnej troski państwa.

Analiza konstytucji wybranych państw pozwala stwierdzić, że istnieje tendencja do przyznawania prawa do ochrony zdrowia wszystkim ludziom, którzy znajdują się na obszarze danego kraju, bez względu na to czy posiadają jego obywatelstwo.

Warto także zauważyć, że konstytucje wielu państw (zwłaszcza dawniejsze) w ogóle nie poruszają prawa do ochrony zdrowia, np.: Stanów Zjednoczonych Ameryki (17 września 1787 r.), Belgii (7 lutego 1831 r., tekst jednolity 14 lutego 1994 r.), Norwegii (17 maja 1814 r., ostatnia zmiana 19 czerwca 1994 r.), Szwecji (1809 r., tekst jednolity 21 grudnia 1988 r.), Finlandii (17 lipca 1919 r.), Japonii (3 listopada 1946 r.), Niemiec (8 maja 1949 r.).

Realizację prawa do ochrony zdrowia zapewniają ustawy. Jest oczywiste, że stopień realizacji tego prawa, zwłaszcza przedstawiony w postaci deklaratoryjnej, uzależniony jest od zamożności państwa, od stanu jego finansów. Samo zamieszczenie w tekście prawa do ochrony zdrowia nie przesądza więc o tym, jak będzie ono realizowane. Jaskrawym potwierdzeniem tej tezy jest aktywna działalność państwa prowadzona w sferze tego prawa przez kraje, których konstytucje w ogóle nie zawierają dotyczących go unormowań.

2. Rozwiązania organizacyjne w krajach „piętnastki”⁵⁷

Chociaż każdy z krajów Unii Europejskiej rozwija swój własny system zarządzania opieką zdrowotną, to jednak można w nich wyodrębnić pewne cechy wspólne, z uwagi na podobne cele i podobne historyczne uwarunkowania. (Wszystkie systemy ojńerają się na mieszanych źródłach finansowania, ale większość środków przeznaczonych na ochronę zdrowia jest kontrolowana przez państwo w sposób bezpośredni lub pośredni. Jedynie niewielka część pieniędzy wpływa do systemu w postaci bezpośrednich opłat za usługi medyczne.

Systemy opieki zdrowotnej w krajach Unii Europejskiej są finansowane z budżetu, poprzez ogólny system podatków lub za pośrednictwem składki do funduszy ubezpieczenia zdrowotnego.

⁵⁷ Health Care System in the EU-a Comparative Siudy, European Parliament, Directorate General for Research, Luxemburg, May 1998, wybór i przekł. E. Hibner.