Str 078

Po dwukrotnym podniesieniu do kwadratu i uporządkowaniu otrzymujemy

Qi - 1,162 • 10⁴    = 0,

co daje = 0,01078.

Z pozostałych równań wyznaczamy:

Q₂ = 0,00291,    <?₃ = 0,00787.

Odpowiedź: Przepływy w przewodach wynoszą:    - 10,78 1/s.

Q, = 2,91 1/s i Q₃ = 7,87 1/s. Zbiornik B jest zasilany z sieci.

6. KORYTA OTWARTE 6.1. PRZEPŁYW JEDNOSTAJNY W KORYTACH

Aby w korytach panował ruch jednostajny, muszą być spełnione następujące warunki:

—    wszystkie przekroje poprzeczne koryta muszą być jednakowe i do siebie równoległe, co odpowiada prostemu korytu o stałym przekroju;

—    napełnienie we wszystkich przekrojach musi być jednakowe, czyli spadek hydrauliczny równy jest spadkowi zwierciadła wody i spadkowi dna.

Ścisłe spełnienie tych warunków możliwe jest tylko w korytach sztucznyd

(kanały). Często jednak w korytach naturalnych (rzeki, potoki) zmiany przekrojów są na tyle niewielkie, że panujący w nich ruch wolnozmienny może być z wystarczającą dokładnością traktowany w obliczeniach jako ruch jednostajny.

Pisząc równanie Bcrnoulliego dla strumienia cieczy płynącego korytem

p    ...

otwartym zauważamy, ze suma wyrazów z + — oznacza wzniesienie zwier-

Y

ciadła wody w każdym przekroju ponad poziom porównawczy. Linia ciśniei pokrywa się więc ze zwierciadłem wody w korycie, a spadek hydrauliczny —

ze spadkiem zwierciadła wody. Linia energii wzniesiona jest ponad zwierciad-

2

CC U

ło wody o stałą wartość -. Wartość współczynnika a przyjmuje się zwv-

2g

kle dla koryt otwartych równą 1,1.

Do obliczenia prędkości średniej w korytach posługujemy się wzoren Chćzy’ego

u = cJĘj

78