Słownik Polsko Norweski0

ensom 320 erogen

ensom pm. samotny, sam jeden; odludny; ~het m. samotność, odosobienie.

enstemmig pm. jednomyślny; ~het m. jednomyślność, entall n. gram. liczba pojedyncza, enten: ps. ~ ... eller albo ... albo. entomolog m. entomolog; ~i m. entomologia; ~iskpm. en tomologiczny.

entre m. przedsionek, przedpokój; (betaling) dopuszczenie, wstęp, entreprenor m. kontrahent; przedsiębiorca. enveis pm. jednokierunkowy;

~~gate m. jednokierunkowa ulica, enzym n. biol. & chem. enzym, ferment; zaczyn, epidemi m. epidemia; ~sk pm. epidemiczny, epigram n. epigramat. epilep|si m. med. padaczka, epilepsja; ~tiker m. epileptyk; ~tisk pm. epileptyczny, epilog m. epilog, episk pm. epicki, episod e m. epizod, wydarzenie; ~isk pm. epizodyczny, epistel m. list (apostolski), pismo, eple n. bot. jabłko, eple- pm. jabłkowy, jabłeczny. eplekake m. jabłecznik, szarlotka, eplemost m. sok z jabłek, eplepai m. szarlotka, epletre n. bot. jabłoń. eplevin m. wino z jabłek, jabłecznik.

epoke m. epoka, okres, epopś n. epopeja, epos n. epopeja, epos. ereksjon m. erekcja; wyprostowanie; naprężenie, erektil pm. anat. (o tkance, organie) wyprężny, wzwodny, wyprostny.

eremitt m. pustelnik, eretisme m. med. nadmierna pobudliwość.

erfarje cz. (fś vite) dowiadywać (się), poznawać; (oppleve) doświadczyć, doznać; ~en pm. doświadczony; ~ing m. doświadczenie, przeżycie, erg m.fiz. erg.

ergerlig pm. (kjedelig) dokuczliwy, trapiący, dręczący; (~~ over) dokuczany, dręczony, trapiony, ergo ps. dlatego, przeto, zatem, więc.

ergre cz. dokuczać, dręczyć, trapić; -~lse m. dokuczanie, niepokojenie, utrapienie.

erigere cz. wyprostować; naprężyć, erindrje cz. pamiętać, przypominać sobie; ~ing m. wspomienie, pamięć; przypomnienie, erke- w złożeniach odpowiada polskiemu arcy-, archi-, erkebiskop m. arcybiskup, erkeengel m. archanioł, erkjenne cz. przyznać, potwierdzić, uznać; ~lse m. uznanie, potwierdzenie, przyznanie.

erklaer e cz. oświadczyć, oznajmić, ogłosić; ~ing m. oświadczenie, obwieszczenie, erme n. rękaw.

emaeije cz. (fo) karmić, żywić;

~ing m. pożywienie, pokarm, erobre cz. zdobyć, zawojować, podbić; ~er m. zdobywca, zwycięzca; ~ing m. podbój, zdobycz, zwycięstwo, erodere cz. (wy)żłobić; ~nde pm. erozyjny.

erogen pm. podniecający, budzący pożądanie płciowe.

erosjon m. geol. erozja; med. nadżerka, erozja, erot m. kupidynek, amorek. eroti kk m. erotyka; ~sk pm. erotyczny.

erotomani m. erotomania, erra ta /win. errata, błędy druku; Mum n. błąd druku, erstatning m. wynagrodzenie, kompensata; (surrogat) zastępca, surogat; ~skrav n. roszczenia odszkodowawcze, prawo do kompensaty.

erstatte cz. zastąpić, zamienić; (gi erstatning) wynagrodzić (straty), powetować, odszkodować, ert m. bot. groch, groszek, erte cz. dokuczać, ertesuppe m. grochówka (zupa), erupjsjon m. geol. erupcja, wybuch; med. wysypka; ~tiv pm. geol. erupcyjny, wybuchowy; med. wysypkowy.

erverv n. fach, zawód, zarobek, utrzymanie; ~e (seg) cz. nabywać, pozyskać, osiągnąć, erytem med. rumień, ese cz. (gjaere) fermentować; fig. rosnąć, rozrastać, esel n. zoo/, osioł, esing m. fermentacja; mar. brzeg łodzi.

eskadre m., eskadron m. mil. eskadra.

eske m. pudełko, pudło, boks. eskimo m. Eskimos, eskorte m. eskorta; ~re cz. eskortować; odprowadzić; towarzyszyć (komuś), esle cz. zamierzać, mieć zamiar. esoteri| ker m. ezoteryk; ~sk pm. ezoteryczny.

espalier w. kratowanie, szpaler drzew (owocowych).

esperanto mj esperanto, ess n. (kort) as; m. muz. E niski, essay w. esej; ~istikk m. eseistyka, esse m. piec, kocioł, essens m. esencja; ~iell pm. istotny, zasadniczy; niezbędny, ester m. patrz estlender. esteti ker m. esteta; ~kk m. estetyka; ~sk pm. estetyczny. Estland Estonia.

estlender m. Estończyk; ~isk pm. estoński; -łandsk pm. patrz estisk. estragon m. bot. estragon. et z. patrz en.

etabl ere cz. ustanowić, założyć, ustatkować się; ~ering m. ustatkowanie; założenie, etan m. chem. etan; ~ol m. etanol, etappe m. etap, stopień, etasje m. piętro, etc. itd. (i tak dalej), ete cz. jeść, żreć (o zwierzętach), eter m. chem. eter; ~isk pm. eteryczny.

ethvert z. patrz enhver. etikett m. etykieta, napis; ~e m. etykieta.

etilkk m. etyka; ~sk pm. etyczny. Etiopia geogr. Etiopia, etiopisk pm. etiopski, etnisk pm. etniczny, etnograf m. etnograf; ~i m. etnografia.

etnolog m. etnolog; ~i m. etnologia, etse cz. wyżreć.

etter ps. po, za; potem; według; (bak) z tyłu.

etterforsk e cz. zbadać coś, dociekać czego, dochodzić czego; ~ning m. jur. śledztwo, dochodzenie.

etterfolge cz. następować; ~r m. dziedzic, sukcesor; następca.