Słownik Polsko Norweski$2

spinkę! 486 sprett

spinkel pm. chudy, szczupły, cienki.

spinnaker m. mar. spinaker (żagiel).

spinne cz. prząść; ~ri n. przędzalnia.

spion m. szpieg; ~asje m. szpiegostwo; ~ere cz. szpiegować, spir n. szpic wieży, spiral m. spirala, spirant m. spirant, spółgłoska szczelinowa.

spire m. kiełek, zawiązek; cz. kiełkować.

spirea m. bot. spirea, tawuła. spirit isme m. spirytyzm; ~ist m. spirytysta.

spirituali|sme m.filos. spirytualizm; ~stisk pm.filos. spirytualistyczny, spirituell pm. duchowy, spirituosa Imn. napoje alkoholowe, spiritus m. spirytus, spisę cz. jeść, jadać; ~kart n. menu, jadłospis; ~lig pm. jadalny, spiserer n. anat. przełyk, gardziel, spisesal m. pokój jadalny, jadalnia, spiseskje m. łyżka stołowa, spisestue m. jadalnia. spisevegring m. med. jadlowstręt psychiczny, anoreksja, spiskammer n. spiżarnia, spiss m. szpic; pm. ostry, spiczasty; ~e cz. (na)ostrzyć. spissfindighet m. spieranie się o drobnostki.

spissvinklet pm. ostrokątny. spjelke cz. med. nastawiać (zwichnięty staw), spleis m. splecenie, połączenie; ~e cz. spleść, połączyć, splint m. (stykke) drzazga; ~re(s) cz. rozbić, (z)druzgotać.

splitt n. rozcięcie; rozporek (u spódnicy); ~e cz. rozszczepić; ~else m. rozłam, spole m. szpulka, cewka; cz. nawinąć, nawijać, spolebein n. anat. kość promieniowa, spoler m. nawijacz. spolere cz. zepsuć, spon m. (hovel-) wióry, stróżki; (fil-) opiłki, spondć m. spondej. spontan pm. spontaniczny; ~itet m. spontaniczność, spor n. (fot) ślad, trop. spore m. ostroga; bot. spora, zarodnik; cz. tropić, śledzić, sporlost ps. bez śladu, sport m. sport, sportslig pm. sportowy, sportsmann m. sportowiec. sportsutover m. sportowiec, spotsk pm. szyderczy, szydzący, wyśmiewający, spott m. kpina, drwina, pośmiewisko, szyderstwo; ~e cz. kpić, szydzić, wyśmiewać się. spove m. om. kulik, spraglet pm. (gloret) jaskrawy, pstry.

sprang n. skok. spray m. rozpylacz; ~e cz. rozpylać.

spre cz. rozpościerać, rozpowszechniać, sprek pm. krzepki, w formie, sprekk m. (Spning) szczelina, szpara; (brist) pęknięcie, rozpadlina; ~e cz. pękać, sprelle cz. (fisk) trzepotać się (o rybie itp.).

sprenge cz. rozsadzić, wybuchnąć, sprengkapsel m. zapalnik, sprett n. podskok.

K

sprette cz. odbić; ~ av pruć; ~ opp otworzyć.

sprik n. różnica (zdań itp.). sprike cz. rozpostrzeć, spring ot. wodotrysk, springbrett n. trampolina, springe cz. (hoppe) skakać; (lope) biec; (briste) pękać, springer m. (sjakk) koń (w szachach).

springhale ot. zoo/, skoczogon. sprit w. spirytus, sprog u. patrz spr/łk. sprosse w. poprzeczka, sprudle cz. musować, sprute cz. tryskać, spro pm. kruchy; (gal) zwariowany, sprayt n. nonsens, absurd, sprayte m. strzykawka; (vann-) sikawka; cz. rozpylać, tryskać, pryskać.

spriik n. język, mowa; ~barriere bariera językowa, spr&kforsker m. językoznawca, lingwista, spr/ikforskning m. językoznawstwo, lingwistyka, sprakkunnskap m. znajomość języków.

sprSklaboratorium n.

laboratorium językowe, sprdklig pm. językowy, spurt m. (sport) spurt; ~e cz. wysilić się. spurv m. om. wróbel, spy n. wymioty; cz. wymiotować, rzygać.

spyd n. włócznia, dzida; (kastę-) oszczep, grot.

spydig pm. sarkastyczny; ~het m. sarkazm, przycinek, spydkast n. sport rzut oszczepem, spyle cz. płukać.

spytt u. ślina; ~e cz. spluwać, pluć.

spok m. żart; ~e cz. żartować; (gk igjen) nawiedzać, straszyć, spokefugl m. żartowniś. spokelse n. widmo, duch, straszydło.

sperre cz. pytać; (~ ut) zapytać (się); (fore-) rozpytywać, sporreskjema //. kwestionariusz, spersmal n. pytanie, sporsmalstegn n. znak zapytania, spa cz. wróżyć, prorokować; ~dom w. wróżba, przepowiedznia, proroctwo, spdkone m. wróżka, spźmann ot. wróżbita, sta pm. uparty, uporczywy, stab ot. sztab, stabel m. stóg, sterta, stabil pm. stały; (om person) zrównoważony; ~isere cz. stabilizować; ~itet ot. stałość, trwałość.

stable cz. układać na stos. stadfeste cz. zatwierdzić; ~lse m. zatwierdzenie.

stadig pm. trwały, stały; ciągły; ps. ciągle, nieustannie, stadion ot. stadion, stadium n. stadium, faza. stafettlop n. sztafeta, staffeli n. sztaluga, stafylokokk ot. med. gronkowiec. stagge cz. zatrzymać, powściągnąć, stagn asjon ot. zastój, stagnacja; ~ere cz. zatamować, zatrzymać, stake ot. tyka; (łyse-) lichtarz, stakitt n. ogrodzenie, stakk ot. stóg siana, stakkar ot. biedak, nieborak; ~s pm. biedny, stall ot. stajnia, stallgutt ot. stajenny, stam: vaere ~ jąkać się. stamfar ot. przodek, pradziad.