labil 398 langbent
labil pm. chwiejny, nietrwały, labilny.
laboratorium n. laboratorium, labyrint m. labirynt, ladę cz. ładować, nabić (nabojem); ~ning m. (last) ładunek, ladestokk m. hist. wycior, lag n. warstwa; (jord-) stratum, (sports-) drużyna, lagę cz. robić, wyrabiać, lager n. skład, magazyn, lagerrom n. patrz lager. lagmannsrett m. (norweski) sąd z ławą przysięgłych, lagre cz. magazynować, lagunę m. laguna, lakę m. marynata; zool. miętus (ryba).
lakei ni. służący, lokaj, laken n. prześcieradło, lakk m. (femiss) lakier; (emalje-) emalia.
lakke cz. pieczętować, lakkere cz. lakierować, lakmus m. chem. lakmus, lakonisk pm. lakoniczny, zwięzły, lakris m. bot. lukrecja, laks m. zool. łosoś, laktase m. biol. laktaza. laktometer n. laktodensymetr, laktometr.
laktose m. chem. laktoza, cukier mlekowy (mleczny), lakune m. luka. lalle cz. mówić bez związku, lam n. zool. jagnię; pm. sparaliżowany, lama m. zool. lama. lamell m. blaszka, lamme cz. (gjore lam) paraliżować, lammekjott n. baranina, lammelse m. paraliż, bezwład, lampę m. lampa, lampefeber m. trema.
lampeskjerm m. klosz, lamprett m. zool. minóg morski, lamsla cz. (s)paraliżować. land n. kraj; (mots. sjo) ląd. landauer m. lando (powóz), landbjorn m. zool. niedźwiedź brunatny.
landbruk n. uprawa ziemi, rolnictwo.
landbruks|hoyskole m. Wyższa Szkoła Rolnicza / ^ skole m. szkoła rolnicza.
landbruksnemnd m. komisja ds. rolnictwa, landdag m. sesja, lande cz. lądować, landeiendom m. własność ziemska.
landeplage w. kara (boska) (dotyczy całego narodu), landesorg m. żałoba narodowa. landevei m. szosa, landflyktighet m. ucieczka z kraju, landgang m. kładka, pomost, landkart n. mapa. landkrabbe m. zool. krab lądowy, landlig pm. wiejski, landmerke n. (w terenie) punkt orientacyjny, landmaler m. geometra, landomrade n. obszar, terytorium, landsby m. wioska, wieś. landsdel m. część kraju, landsforraeder m. zdrajca kraju; ~i n. zdrada stanu, landskamp m. mecz międzynarodowy, landskap n. krajobraz, landslag n. drużyna narodowa, landsmann m. ziomek, rodak, landsmote n. zgromadzenie narodowe.
lang pm. długi; (hoy) wysoki, langbent pm. długonogi.
lange m. zool. ryba jadalna pokrewna dorszowi, langfredag m. Wielki Piątek, langmodig pm. cierpliwy, langrenn n. wyścigi narciarskie; ~ski Imn. narty biegowe, langs ps. wzdłuż, pa ~ na długość, langsom pm. powolny; ~het m. powolność; ~t ps. powolnie, langsynt pm. dalekowzroczny, langt ps. daleko, langust m. zool. langusta. langvarig pm. długotrwały; ~het m. długotrwałość. langviser m. wskazówka minutowa zegara, lanse m. hist. lanca, włócznia, dzida.
lansere cz. lansować, lansett m. med. lancet, lanteme m. latarnia. lapidar(isk) pm. lapidarny, lapis m. chem. lapis; ~ lazuli lazuryt.
lapp m. Lapończyk; (kvirtne) Laponka.
lapp m. łata; (papir) świstek, wycinek, lappe cz. łatać, lappedykker m. om. perkoz. lappeteppe n. łatanina, lapskaus m. kulin. gulasz, lapsus m. lapsus.
larm m. hałas, wrzawa; —ende pm. hałaśliwy. larve m. zool. larwa, laryngolog m. laryngolog; ~i m. laryngologia, lasaron m. włóczęga, lass n. ładunek, lasso m. lasso.
last m. (synd) nałóg; (bor) ciężar; (skips-) ładunek okrętowy.
laste cz. ładować; (klandre) ganić, obwiniać.
lastebil m. ciężarówka. lasteMt m. statek towarowy, lasterom n. mar. skład okrętowy, lasting m. (za)ładowanie; (toy) trwałość, wytrzymałość, lasur m. glazura, lat pm. leniwy.
late cz. lenić się; udawać; ~ som om udawać.
lathet m. lenistwo, próżnowanie, latin m. łacina; ~sk pm. łaciński, latrine m. ustęp, latryna, latskap m. lenistwo, próżnowanie, latter m. śmiech; —lig pm. śmieszny.
latterliggjore cz. ośmieszać, wykpić, wyśmiewać.
Latvia Łotwa. latvi|er m. Łotysz; ~sk pm. łotewski.
laue m. zool. ukleja, płotka, laug n. cech, bractwo, lauk m. bot. patrz lok. laurbaer n. bot. wawrzyn, laur;
—blad n. liść laurowy; hvile pi sine — spoczywać na laurach. lauv m. patrz lov. lav m. bot. lichen; pm. niski. lava m. lawa. lavadel m. szlachta. lavendel m. bot. lawenda. laverestiende pm. niższy, podrzędny. lavine m. lawina. lavland n. nizina. lavt ps. nisko.
lavtrykk n. niskie ciśnienie, layout m. makieta; plan. le n. ochrona; strona osłonięta od wiatru; cz. śmiać się. ledd n. anat. staw, kolanko; (av kjede) ogniwo łączące, połączenie;