tomI (285)

Badanie pacjenta dla potrzeb fizjoterapii 287

śniowym, gdzie zgięcie kolana i ponowienie próby wyprostu stawu skokowego rozstrzyga czy „winny” jest m. gastrocnemius, czy też m. soleus. Na nieco bardziej skomplikowaną sytuację napotykamy w przypadku przykurczu zgięciowego stawu biodrowego. Po pozytywnym teście Thomasa, wykonanie testu Jandy i ewentualnie testu dla mięśnia prostego uda, pozwala ustalić gradację, który z mięśni - biodro-wo-lędźwiowy, prosty uda czy też naprężacz powięzi szerokiej - mają większy „udział” w tymże przykurczu.

Ryc. 123. Sposoby orientacyjnego wykrywania oraz różnicowania przykurczu zgięciowego stawu biodrowego.

Tego rodzaju topograficzne badanie różnicowe można również zastosować w badaniu funkcjonalnym całych grup mięśniowych. Jeśli, po uprzednio pozytywnym teście Matthiassa, wykona się test Schobertha-Berąueta, to można wskazać na przyczynę niewydolności mięśniowej w obrębie mięśni posturalnych tułowia lub antygrawitacyjnych kończyn dolnych.

Z bardziej złożonymi problemami i zarazem bardziej skomplikowanym badaniem spotykamy się w tzw. „konfliktach korzonkowych”. Ponieważ wiele struktur może dawać podobne objawy, nieraz bardzo wiernie imitujące podrażnienie różnych części układu nerwowego, bardzo dokładne, skrupulatne przetestowanie różnych struktur mogących odpowiadać za tego rodzaju objawy pozwoli zaoszczędzić czas i co najistotniejsze i ograniczyć niepotrzebne nierzadko cierpienia pacjenta. Nieomal książkowym przykładem może być tutaj objaw Lasegue’a. Pojawienie się reakcji bólowej w trakcie biernego unoszenia prostej w kolanie kończyny dolnej traktowane jest jako tzw. „pozytywny” objaw Lasegue’a, mogący świadczyć o podrażnieniu korzonków zmierzających do nerwu kulszowego. Przyjęło się uwa-