tomI (322)

324 Podstawy fizjoterapii

Ocena psychoruchowego rozwoju dziecka jest ważna z kilku powodów. Przede wszystkim służy ona „wyławianiu” z populacji dzieci z zaburzonym bądź upośledzonym rozwojem, w celu poddawania ich obserwacji, a w razie potrzeby wczesnemu usprawnianiu. Znajomość prawidłowego przebiegu rozwoju jest ważna nie tylko dla wykrywania powyższych zaburzeń i upośledzeń, ale także dlatego, że jest ona podstawą kinezyterapii dziecięcej - zwłaszcza w najwcześniejszych stadiach rozwoju osobniczego. Znajomość ta stanowi zwykle podstawę doboru ćwiczeń oraz „ogólny drogowskaz” do postępowania zgodnie z tzw. fizjologiczną sekwencją rozwoju.

Do celów ogólnych (zwłaszcza do tzw. badań przesiewowych) wykorzystuje się proste testy rozwoju psychomotorycznego - np. test Denver (DDSTII - Denver Devełopmental Sreening Test). Dla potrzeb praktycznych - zwłaszcza dla potrzeb neurorehabilitacji dzieci - wypracowano jednak szereg specjalistycznych testów i sposobów oceny rozwoju neuroruchowego, których przykładem może być sposób oceny reakcji ułożenia wg Vojty. Na ogół są one specyficzne dla danej metody usprawniania, wobec czego zostaną przybliżone w dalszych częściach opracowania - przy okazji omawiania tych metod.

Do celów ogólnych (bardziej uniwersalnych) wypracowano również znaczący szereg testów. Nie rozwijając tego zagadnienia warto ogólnie przedstawić niektóre z nich. Sporą wartość mają tutaj np. testy: GMFM (Gross Motor Function Meas-sure), obejmujący analizę wzorców ruchowych oraz GMPM (Gross Motor Performance Meassure), którym na odmianę ocenia się osiągnięcia (sprawność) od stro-

Ryc. 151. Etapy rozwoju postawy (sposób I)