302
wną pamiątkę. Wszakże raz tylko wolno go przyjąć od tćj samej osoby i to jedynie od cudzoziemca (1). Zwyczaj ten przytacza także geograf Strabon (2) i nadmienia go prorok Raruch (3). U Fenicyjan skromnie ubrane przed świątyniami siedząc dziewice, ofiarowały swe wdzięki Wenerze. dla pozyskania jćj opieki wstanie małżeńskim (4). Lucyjan powiada, że mieszkańcy miasta Byblos. także Fenicyjanie, ten sam zachowywali zwyczaj w czasie uroczystości Adonisa (5). Z pobudek pobożności, poświęcały się kobiety tym chwalebnym tajemnicom w świątyni Astarty. na posługi kapłanom i cudzoziemcom (6). Najznakomitsze rodziny w Armenii uważały dla siebie za zaszczyt ofiarować swe córki na cześć bogini Anaistis;a choćby najdłuż.ćj pełniły obowiązki swego przeznaczenia, nikt przecież nie poważył się za to okazać im pogardy, owszem ubiegano się o nie jako już poświęcone i wyuczone, przez tak szlachetne ofiary, małżonki (7) Za długo byłoby wyliczać i opisywać wszystkie symboliczne obrządki i powagą świętości uacechowane tajemnice, wystawiające płodną siłę natury na uroczystościach bogini Cybeli, Wenery, Bachusa i Adonisa (8).
Wiadomo że na wyspie Olahity młodzi, nie doświadczeni małżonkowie, publicznie odbierają nauki obowiązków swego stanu. Na przygórku złotym w Afryce i u dzikich Brezylijanów w Ameryce, uważają dziewicy za wmdę zawarcie związków małżeńskich w takim stanie, jaki zapew nia jćj szacunek u ludów ucywilizowanych. W królestwie Camboi słudzy, a na wyspach filipińskich wyznaczeni urzędnicy, mają obowiązek do posługi iść mającym za mąż dziewicom; takież prerogatywy służą lamom w Tybecie, a braminom w Indyach. Ceremonija ta zwana tszynthan \V Camboi, odbywa się w oznaczonym dniu, zapowiadają ją publiczności, aby każda matka miała spo-
(1) Wit, lii. I c cxctx.
(2) Lib. XVI pag. 1081.
(3J Rozdz. VI. wienz 42 i 43.
(i) Athanagorat, Adoert graecot, p, 27.
(5) De dea Syria. c. VI.
0.1 7lÓ(JVCtlTC0V 160(0P, mówi Jeremijaiz, »ox. VII. 18 i ku. II. Królów r. XXIII. u-ieraz 7.
(1) Strabon, Georg. I. XI.
(8) Obacz Heyne. De retigionib, et s/tcris cum furorę peractis comment. aoc. Goct-tiog. t. VII. i Fetei et courlitanes de la Orecet par Chaustard, Paria 1800 4 toI. in 8.