scandjvutmp5401

Rozmowy i pogadanki z dziećmi. 75

dobrze tylko to, czego dotyka; powinno wąchać, jeśli rzecz ma zapach, próbować, jeśli ma smak, słyszeć, jeśli dźwięczy".

Wszelkie wiadomości, podawane dziecku, muszą mieć zastosowanie praktyczne, które zachęca do dalszego badania, budząc inicjatywę i dodając bodźca do wyniku umysłowego. Pamięć dziecka w tym wieku dopiero zaczyna się budzić, przeto, by ją ćwiczyć, pożądanem jest nasuwać dziecku możność kilkakrotnego powtarzania raz przyswojonego materjału. Powtórzenie należy możliwie urozmaicać, powtarzać okolicznościowo, wytworzyć związek z poprzed-niemi wiadomościami. W tym razie taką wielką przysługę oddają dziecku zajęcia praktyczne.

W zajęciach praktycznych jak budownictwo, rysunek, wycinanie, modelowanie, jak również w grach naśladowczych, wychowawczyni łatwo może dopełnić, wzmocnić, usystematyzować nabyte pojęcia, a także skontrolować, co wyniosło dziecko z obserwacji i rozmowy.

Wybór pogadanek powinien być planowy. Tematy należy związać z opracowanym ośrodkiem zainteresowań (nasz ogródek, obrona przed zimnem, woda) i zastosować do pór roku (jeżeli głównie chodzi o przyrodę). W tych warunkach dziecko zdobywa spostrzeżenia własnemi środkami, tematy pójdą jeden za drugim, trwają czas dłuższy, będą się rozwijać, dopełniać, tłumaczyć. Niepodobna jednak zawsze przewidzieć, jakie tematy mogą się czasem nasunąć: nieprzewidziane okoliczności, wypadki, jakieś szczególne zainteresowania dzieci, muszą nieraz zmienić plan zajęć.

Wiemy jednak dobrze, że żadne zajęcie nie przyniesie pożytku dziecku, o ile ono nie uważa, przeto wzbudzić i podniecić uwagę, podtrzymać zainteresowanie jest pierw-szem zadaniem wychowawcy.