PEDAGOGIKA SPECJALNA SZCZEGÓŁOWA
Nie ma granicy ludzkich nieszczęść, ale w rozumieniu tej prawdy kryje się zalążek jej przezwyciężania.
(W. Szekspir)
W tym rozdziale - zgodnie z przyjętymi przy omawianiu systematyki pedagogiki specjalnej ustaleniami - zajmiemy się dyscyplinami szczegółowymi, związanymi z pedagogiką rewalidacyjną. Będziemy stosować kolejność umawianych specjalizacji pedagogiki specjalnej, odpowiednią do masowości przypadków poszczególnych upośledzeń.
Człowiek jest istotą bardzo złożoną i można go rozważać z różnych punktów widzenia. Ogólnie można powiedzieć, że stanów on pewną zintegrowaną :ałość, w której można wyodrębnić elementy fizyczne, psychiczne i społeczne. Jest więc on istotą socj o-psycho-fizyczną.
Z punktu widzenia fizycznego - człowiek stanowi organizm o ściśle :kreślonej strukturze - budowę i zharmonizowanym funkcjonowaniu. Składają .::e na niego różnego rodzaju narządy, również o określonej strukturze, ypełniające specyficzne czynności funkcje wzajemnie skoordynowane i uwa-
"-kowane. Oznacza to, że czynności jednych narządów są zależne od innych każdy z pojedynczych narządów ma wpływ na pracę pozostałych. Zespoły l: grupy narządów nazywane są układami (K. J. Zabłocki, 1996, s. 24).
Do najważniejszych narządów i zespołów organizmu należą narządy zmyją : we, głównie narząd wzroku i narząd słuchu, których głównymi czynnościa-e: jest orientacja i poznanie otaczającej rzeczywistości.
Narząd mowy, którego czynnością jest produkowanie i wydawanie rwięków, składających się m. in. na oralną (ustną) mowę człowieka.
Narząd ruchu, którego głównymi czynnościami są manipulacja, czyli v-wonywanie ruchów i czynności oraz lokomocja, czyli przemieszczanie irzmizmu.
Narządy wewnętrzne, a mianowicie: układ oddechowy, układ krążenia, iMcai trawienny pokarmowy i inne, które spełniają ważne funkcje mające na . - utrzymanie organizmu przy życiu i zaopatrzenie go w niezbędną energię u; iziałania.
129