ELEKTROFIZ Y OLOGIA 257
wstępujący i daje krzywe także podobne do mięśniowych, jednakże przedstawiające tylko jedną fazę (w śliniankach obserwowano także 77), lecz o nieporównanie dłuższem trwaniu, niż I faza mięśniowa. Przy podrażnieniu prądem indukcyjnym, albo ich pobudzeniu drogą odruchu, lub bezpośrednio środkami chemicznymi (pilokarpiną), obserwujemy wychylenie większe bez wyraźnych wahań, trwające znacznie dłużej, niż podrażnienie na śliniankach, wogóle dopóty, dopóki trwa wydzielanie. Atropina lub chloroform zmieniają przebieg zmiany elektrycznej, w ostatecznem działaniu znoszą się zupełnie. Bliższego wyjaśnienia mechanizmu tych prądów dotychczas nie posiadamy.
f) Prądy w rdzeniu i w mózgu
Pozostaje jeszcze wspomnieć o prądach elektrycznych w rdzeniu pacierzowym i w mózgu. Ponieważ rdzeń pacierzowy nie tylko w substancyi białej, ale i w substancyi szarej posiada włókna i włó-kienka nerwowe, przeto zrozumiałą jest rzeczą, że łącząc przekrój poprzeczny z powierzchnią, otrzymujemy prąd spoczynkowy (Beck), którego mechanizm jest prawdopodobnie ten sam, co prądu włókien nerwowych lub włókna sztucznego.
Osłonki, a być może tylko warstwa zewnętrzna włókienek nerwowych, odgrywa rolę błony nawpół przepuszczalnej; w nerwach, podobnie jak w sztucznem włóknie, osłonki te są miejscem tworzenia się podwójnej warstwy jonów, dodatnich na obwodzie — ujemnych w miąższu. Z utworzeniem przekroju i tu powstaje prąd, podobnie jak w mięśniach, dla którego jako zamknięcie służy wilgoć lub ciecz ze swymi elektrolitami, która łączy powierzchnię z poprzecznym przekrojem. Tę samą powierzchnię i poprzeczny przekrój łącząc zapomocą elektrod z galwanometrem, wprowadzamy uboczne zamknięcia, oczywiście tak samo, jak w mięśniach, otrzymujemy prąd spoczynkowy.
Lecz nie tylko włókna, prawdopodobnie i komórki nerwowe, podobnie jak i komórki mięsne np. komórki mięśni gładkich, również mogą być źródłem prądu na tej samej zasadzie, że powierzchnia graniczna tworu komórkowego także odgrywa rolę błony nawpół przepuszczalnej i powoduje istnienie podwójnej warstwy jonów dodatnich na powierzchni, ujemnych w treści. Dlatego też przy połączeniu uszkodzonej części mózgu lub szarej substancyi
Fizyologia człowieka. 17