Bez nazwy 9 (4)

— Czyli nadal każda żona będzie z nie swoim, mężem...

—    Tak, ale inaczej będą rozmieszczone dzieci. My z

Anią będziemy z tobą I będziesz się do niej dobierał pod

moim okiem. Stworzę masę sprzyjających okoliczności To musi się udać!

Gdy Marcin z Ewką i Anią wrócili z zimowiska od razu zamieszkali tak, jak obmyśliła Mirka. Ania bardzo się ucieszyła:

—    Wujku, a będziesz mi opowiadał bajki, jak dawniej?

—    Tak, co wieczór będę przychodził do twojego łóżka i będę długo, długo mówił ci o dziwach tego i innych

światów.

—    To cudownie! — krzyknęła z .radością i pocałowała go z entuzjazmem.

NAGA MIŁOŚĆ

U pewnego górala na kwaterze zatrzymało się młode małżeństwo. Gospodarz zauważył, że każdej nocy w .ich (pokoj-u długo pali się światło. Zaciekawiony podejrzał przez okno, co iteż robią ijego .goście |i zobaczył, że leżą nago w łóżku i uprawiają miłość Rano zwraca im uwagę:

—    Słuchajcie, teraz elektryczność bardzo droga, a przecież to, co robicie w nocy w łóżku, można robić po ciemku...

—    A próbowaliście, gospodarzu, -robić to ze stooją starą przy świetle?

—    Nie.'

—    Więc spróbujcie.’ Zobaczycie, jak będzie fajnie.

Rano wczasowicz pyta gospodarza:

—    Spróbowaliście?

—    Tak!

—    No i lepiej było?

—    Mnie tam wszystko jedno, ale dzieciaki miały uciechę...

F. Burthc

Czyste meble

Sid Carnaby przestraszył się, kiedy usłyszał obracający się w zamku klucz. Drzwi wejściowe otworzyły się i stanęła w nich sympatyczna, nieomal matczyna postać pani Rumbold.

—    Miała pani przyjść przed południem, a nie teraz — powiedział gniewnie.

—    Niezmiernie mi przykro — tłumaczyła się — ale mój mąż miał znów atak tej swojej choroby i to pokrzyżowało zupełnie mój plan.

—    Dobrze już — przerwa! jej ostro. — Ale teraz nie jest mi wygodnie. Oczekuję wizyty.

—    Mogę przyjść dzisiaj później.

Carnaby rzucił okiem na zegarek.

—    Dobrze — powiedział.

Pani Rumbold wyszła, wzruszając ramionami i szła w zamyśleniu korytarzem. „Nieprzyjemny typ, ten Carna-by" — pomyślała. Nigdy nie wydawał się jej sympatyczny. Tłuste włosy i blizna idąca poprzez wąsy nie pasowały do obrazu, jaki przedstawia zwykłe sobą porządny człowiek.

Kiedy doszła do windy, drzwi nagle otworzyły się i wyszła z nich młoda kobieta. Była to Giną Grayson. Pani Rumbold zdziwiła się, co Giną robi tu na ulicy Carlotta i dlaczego nosi ogromne, zielone okulary, podczas gdy na dworze jest typowa, londyńska mgła.

Kiedy młoda kobieta zobaczyła panią Rumbold, skuliła się, wyciągnęła chusteczkę, przytknęła ją do twarzy i szybko pobiegła korytarzem.