kasjan rozmow I034701 djvu

ROZMOWA IX, 34—35 319

wszystkich",¹) tak też napisano o Synu: „Ofiarowan fest, iż sam chciał".²) A była ta wola Ojca i Syna — jak świadczą $isma — tak ściśle jedną, że także w tajemnicy zmartwychwstania Fańskiego działalność obojga zgodnie się połączyła. Bo jeżeli błogosławiony Apostoł głosi, iż zmartwychwstanie jego ciała stało się za sprawą „Boga Ojca, który Go wzbudził z martwych",^{3 4 5}) to również Syn zapewnia, iż On sam wskrzesi świątynię Swego ciała: „Rozwalcie", powiada, „ten przybytek, a Ja w trzech dniach go postawię" .*)

13. Uczmy się więc z powyższych Pańskich przykładów, że powiniśmy i my wszystkie błagania nasze kończyć podobną modlitwą i do wszystkich próśb naszych zawsze dodawać te słowa: „Lecz nie jako ja chcę, ale jako Ty".¹) Nie może też ulegać wątpliwości, że ceremonji owego potrójnego klękania, którem zebrani bracia zwykli kończyć synaksę, ten odpowiednio 'wykonać nie może, kto przy modlitwie duszy [do woli Bożej] nie skłania.⁶)

XXXV.

Powinniśmy się modlić w izdebce i przy drzwiach zamkniętych.

1. Przedewszystkiem zaś należy pilniej przestrzegać przykazania Ewangelji, że mamy się modlić do Ojca naszego,

22

1

M Rzy 8. 32.

2

*) Iz 53. 7.

3

») Gal 1, 1.

4

) Jan 2, 19.

5

‘) Mt 26. 39.

6

•) „Qui intento enimo supplicat‘\ Tak wbrew komentatorom, którzy czytają:    „Qui intento animo non supplicat". piszą zgodnie kodeksy.

Kasjan wspomina tu zwyczaj trzykrotnego klękania (trinae curvationisi, którem kończono wspólne modlitwy. Czyniono to, jak wynika z poprzednich wywodów, na 'pamiątkę trzykrotnej modlitwy Jezusa w Ogrójcu. Zginaniu kolan i ciała powinno jednak towarzyszyć zginanie się duszy przed wolą Boga. „Intentus animus" musi więc oczywiście znaczyć: duch wyprostowany, nie skłaniający się do woli Bożej,