str19801 djvu

NAUKA

PRZEMÓWIENIE POWITALNE, WYGŁOSZONE W PRUSKIEJ AKADEMJI UMIEJĘTNOŚCI (r. 1914)

Wielce szanowni koledzy!

Zechciejcie przyjąć przedewszystkiem wyrazy najgłębszej wdzięczności za to, żeście wyświadczyli mi największe dobrodziejstwo, jakie może stać się udziałem człowieka mojego pokroju. Przez powołanie do Akademji pozwoliliście mi poświęcić się całkowicie badaniom naukowym, nie zamąconym troskami i kłopotami, jakie łączą się z wykonywaniem praktycznego zawodu. Pragnąłbym, abyście byli przeświadczeni o wypełniającem mnie uczuciu wdzięczności i o gorliwości moich usiłowań nawet wtedy, gdy owoce mych wysiłków wydadzą się wam znikome.

W związku z tern pozwolę sobie na kilka ogólnych uwag o stanowisku, jakie zajmuje dziedzina mojej pracy, fizyka teoretyczna, względem fizyki doświadczalnej. Jeden z przyjaciół — matematyków powiedział mi niedawno w tonie napoły żartobliwym: „Matematyk potrafi jednak czegoś dokonać, ale akurat nie tego, czego się od niego w danej chwili wymaga". W sposób zupełnie podobny rzecz się ma z fizykiem-teoretykiem, gdy do niego zwraca się o radę przedstawiciel fizyki do-

183