282 [1024x768]

WŁAŚCIWOŚCI ROZTWORÓW

291

rtijRT ^ m₂RT M_ty ’    * " ''/IV

3,2-62.361-290 32,8 0.1

Przykład 2

Ciśnienie osmotyczne rozcieńczonego roztworu KNO., w wodzie wynosi 357 mm Hg względem wody w temp. 25^CC. Obliczyć prężność pary wodnej nad roztworem oraz temp. topnienia i wrzenia roztworu. Prężność pary nad czystą wodą wynosi 23,756 mm Hg.

Z równania van't Hoffa (4.36) obliczmy stężenie KNOj:

II

~RT

357

0,082 760 - 298.2

= 0,0192 moli/dm³

Ułamek molowy substancji rozpuszczonej obliczymy ze wzoru dla roztworów rozcieńczo-

3.46- 10-

0,0192 1000/18 = 0.99965

Prężność pary nad roztworem, zgodnie z prawem Raoulta p, =/>?•*, = 0,99965 • 23.756 •» 23,748 mm Hg

Biorąc dane z tabeli 4.1 i 4.2 na stałą kriometryczną i ebuliometryczną wyznaczymy zmiany temp. wrzenia i krzepnięcia, przy czym możemy założyć, że dla roztworu rozcieńczonego

A7*_w ** mK_m = cK_w = 0,0192 - 0,51    0,0098°

T_m = 100.0098X'

AF_k - c- K_k = 0,0192- 1,86 = 0,036 T_k - — 0,036°C

Roztwory niedoskonałe. Współczynnik osmotyczny

Odstępstwo roztworów od ,.doskonałości” uwidacznia się zarówno w pręi-nościach par, jak i we wszystkich wielkościach pochodnych, tj. AT_k, AT_W, TI.

Jeżeli sporządzamy roztwory znanych związków chemicznych, wówczas na podstawie pomiarów kriometrycznych, ebuliometrycznych czy ciśnienia osmotycznego możemy wyciągać ważne wnioski co do oddziaływań między-cząstcczkowych w roztworach. Jako miarę odstępstw od „doskonałości” roztworów rozważa się często tzw. współczynnik osmotyczny