350 (11)

350 Podstawy nawigacji morskiej

Wyidealizowany obszar niskiego ciśnienia, przesuwającego się w kierunkach wschód-zachód, pozwala na zastosowanie i określenie pewnych reguł planowania ruchu w tym obszarze. Planowanie ruchu różni się dla półkuli północnej i południowej.

350 Podstawy nawigacji morskiej

trajektorie zachodnie

trajektorie wschodnie

Rys. 18.10. Planowanie trajektorii w celu unikania falowania z kierunków dziobowych na półkuli północnej

Rys. 18.11. Planowanie trajektorii w rejonie niżów w celu unikania fali dziobowej na półkuli południowej

18.10. Metody realizacji ruchu statku po optymalnych trajektoriach oceanicznych

Technika nawigacji meteorologicznej obejmuje analizę wszystkich dostępnych informacji hydrometeorologicznych w celu przeprowadzenia statku najbezpieczniej i najszybciej po najlepszych ekonomicznie trajektoriach. Proces planowania i realizacji ruchu po trajektoriach optymalnych może odbywać się na podstawie opracowanej przez kapitana koncepcji, a także poprzez korzystanie z porad przesyłanych przez wyspecjalizowane instytucje lądowe. Metody prowadzenia statku po trajektorii można podzielić na trzy grupy, w zależności od wykorzystywanych źródeł informacji:

1)    prowadzenie statku po trajektoriach klimatycznych,

2)    prowadzenie statku w oparciu o prognozy pogody,

3)    prowadzenie statku w oparciu o porady z lądowych, wyspecjalizowanych ośrodków.