95 (107)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI ©WydawnictwoWAM. Kraków 2005

PAN DZIKIEJ ZWIERZYNY

w każdym żywym stworzeniu, wychodzi od Torę, który jest upostaciowieniem jej źródła, a fizycznie wyobraża ją wegetacyjna potencja lasu (nduri). Objawia się w szczególny sposób w mocy stwórczej Najwyższej Istoty, dlatego Torę przypisuje się stworzenie świata. Efektem działania tej siły jest szczęście i powodzenie łowieckie, objawienia kratofaniczne, skuteczność, siła fizyczna, zdrowie i autorytet człowieka.

Dla Bambuti Torę jest przede wszystkim Ojcem ludzi. „Puszcza jest nam ojcem i matką, i jak ojciec i matka daje nam wszystko, czego potrzebujemy: żywność, odzienie, schronienie, ciepło... i miłość. Wszystko idzie zwykle dobrze, bo las jest dobry dla swych dzieci, lecz gdy coś się psuje, musi być ku temu jakiś powód”¹³. Swą wolę ujawnia w zjawiskach przyrodniczych, atmosferycznych, przede wszystkim zaś w stanach pobudzenia duchowego i snach. Ukazuje się wówczas myśliwym, kierując ich ku odpowiedniej zwierzynie, wskazując, który z nich schwyta największą zdobycz. W czasie polowania prowadzi myśliwych do zwierzyny, steruje ich lukiem i kieruje strzałami, sprawiając, że mogą trafić w żywy cel. Toteż kiedy myśliwi upolują jakieś zwierzę, część mięsa składają w ofierze bogu Torę: kładą je na ziemi lub zawieszają na drzewie w lesie. Są to przede wszystkim organy zawierające pierwiastek życia, duszę istoty: serce, wątroba, oczy, uszy, ścięgna, narządy płciowe, ale też gąsienice, termity, owoce oraz miód.

Khmvum „Łowca z Nieba” Pigmejów z Gabonu jest zarazem Władcą Zwierząt i Niebiańskim Myśliwym, tę-¹¹ C. Turnbull, Leśni ludzie. Warszawa 1967, s. 89.