74 (151)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI ©WydawnictwoWAM. Kraków 2005

SYSTEMY RELIGIJNE LUDÓW ZBIERACZO-LOWIECKICII

leźć mnóstwo śladów. Pójdźcie tam i przekonajcie się, że mówiłem całą prawdę².

Bardzo podobny mit plemienia !Xam jeszcze wyraźniej wskazuje na winę ludzi w rozbiciu pierwotnej jedności Starego Ludu.

Przodkowie Buszmenów wyszli z dziury w ziemi pośrodku korzeni Wielkiego Drzewa pokrywających świat. W ślad za ludźmi wyszły wtedy gromady różnych zwierząt - niektóre parami, trójkami i czwórkami, inne całymi stadami. Wszystkie one w pośpiechu przepychały się, potrącały się i dusiły nawzajem. W miarę, jak wychodziły, ich stada stawały się coraz gęstsze i ścisłe, a w końcu zwierzęta zaczęły się wydobywać nie tylko spod korzeni, ale i z gałęzi. Kiedy zaszło Słońce, zwierzęta przestały się wyłaniać. Tc, które już wyszły, ustawiały się pod Wielkim Drzewem i w^rokół niego. Wtedy zwierzęta potrafiły mówić.

Kiedy nastała noc, powiedziano ludziom, którzy także siedzieli pod drzewem, żeby tej nocy do wschodu Słońca nie rozpalali ognia. Długi czas siedzieli tam, a zwierzęta spokojnie spały wokoło. Ale ludziom zrobiło się zimno i spróbowali, mimo ostrzeżenia, rozpalić ogień. W tym momencie zwierzęta przerażone zerwały się i rozbiegły po górach i równinach, ze strachu tracąc dar mowy. I odtąd zawsze uciekają przed człowiekiem. Zostało tylko parę zwierząt i one dały początek zwierzętom domowym. Ale wielka rodzina zwierząt rozpadła się i nigdy nie może być już zjednoczona³.

- S. Donan. Pygmies and Bushmen of the Katahari, London 1925. s. 170-171.

‘ G.W. Stów, The Native Races of South Africa. A Hisfory of the Intrusion of the Hottentots and Bantu into the Hunting Grounds of the Bushmen. the Ahorigines of the Country, London 1905, s. 130-131.