DSC01343

192 Zarys polityki i analizy bilansowe!

Prawa wyboru ustalania wartości i wyceny

I—J Prawa wyboru ujęcia w aktywach
L	_odpłatnie uzyskane prawa do wartości niematerialnych, prawnych
	—J odpłatnie uzyskana wartość firmy
	—j koszty uruchomienia i rozszerzenia działalności |
	-j składniki majątkowe o niewielkiej wartości
—J Prawa wyboru ujęcia w pasywach
h	I rezerwy na koszty konserwacji i remontów w kwartałach 2-4 [ roku następnego
H	inne rezerwy w ciężar kosztów
—i	pozycja specjalna z udziałem rezerw
- Prawa wyboru wyceny j

t	-| ustalenie kosztów wytworzenia
	j odpłatnie uzyskana wartość firmy
	metoda wyceny zbiorowej (metody kolejności zużycia, wartość stała, wycena średnią ważoną)
H	metoda ustalania planowych odpisów amortyzacyjnych' hi
f—	pozaplanowe odpisy amortyzacyjne przy przewidywanym ■ przejściowym zmniejszeniu wartości majątku trwałego
i— i	pozaplanowe odpisy na podatki
— pozaplanowe odpisy w ramach rozsądnej kupieckiej oceny

Rys. 10.3. Przegląd praw wyboru istotnych dla polityki bilansowej.

| r. przy wszelkich przedśięWzięciaeli muszą być przestrzegane zasady prawidłowej księgowości; dodatkowo obowiązuje żądanie true and [ fair view (wiernego i rzetelnego obrazu);

K, prawa wyboru ujęcia w aktywach i pasywach nie zawsze dają się swobodnie kształtować, lecz często są związane z określonymi faktami i założeniami, które nie mogą być pominięte;

B. zakresy swobodnego uznania są ograniczone ostatecznie przez bieg* łego rewidenta zamknięcia rocznego;

poprzez daleko idący obowiązek składania wyjaśnień w załączniku część przedsięwzięć {polityki bilansowej da się rozszyfrować i tym samym tracą one swą skuteczność; g Ir __ środki polityki bilansowej wpływają na politykę bilansową lat następnych, tak samo jak ma na nie wpływ polityka bilansowa lat poprzednich;

Ł— polityka bilansowa —jak to już na początku wyjaśniliśmy — zawsze musi szukać równowagi między różnymi interesami (dylemat polityki bilansowej);

— przedsięwzięcia rozpoznane przez adresata zamknięcia rocznego jako środki polityki bilansowej nie tylko tracą swe znaczenie, lecz osiągają w najgorszym przypadku odwrotność tego, co chciano przy ich pomocy uzyskać.

r Naturalną granicą polityki bilansowej spółki sporządzającej sprawozdanie finansowe jest analiza bilansu, jaką dokonują adresaci sprawozdania finansowego. Jak skuteczna jest ta przeciwwaga, wyjaśnimy w następnym punkcie.

III. Zarys analizy bilansowej

1. Pojęcie analizy bilansowej

Jako analityków bilansu wyobrażamy sobie wysoko kwalifikowanych fachowców, którzy rozszyfrują wszystkie podstępy każdego przedsięwzięcia polityki bilansowej spółki składającej sprawozdanie i przed którymi nic się nie ukryje. To wrażenie nie jest jednak — praktycznie rzecz biorąc — słuszne. Analizy bilansowe są, przynąjmniej w wielkich bankach, w dużym stopniu standardową, komputerowo wspartą pracą rutynową i tam też nie dominuje (już) iluzja, że przy pomocy analizy bilansowej można faktycznie prześwietlić spółkę.

w Wprowadzenie do rachunkowości