182 Zarys polityki i analizy finansowe/
— jakie szanse na faktyczne osiągnięcie celu analizy ma osoba dokonująca analizy, to znaczy jak dalece zostanie przekazany osobie z zewnątrz rzeczywiście trafny i wymowny obraz przedsiębiorstwami wyniku analizy zamknięcia rocznego.
1. Pojęcie polityki bilansowej
Pojęcie polityki ma w ostatnich latach coraz gorszy image. Sytuacja ta dotyczy także pojęcia „polityki bilansowej”. Wprawdzie w ostatnich latach przedsiębiorstwa włożyły sporo wysiłku w zmianę takiego stanu rzeczy, jednak z terminem polityki bilansowej łączy się przeważnie negatywne treści w rodzaju: jak ukrywać, manipulować czy błędnie informować- Takimi stwierdzeniami jednak — i tak dzieje się analogicznie (miejmy nadzieję) również dla ogólnej polityki — wyrządza się krzywdę większości przedsiębiorstw. Na dowód tej tezy zdefiniujmy najpierw pojęcie polityki bilansowej*^
Polityka bilansowa, w najszerszym pojęciu, są to wszystkie przedsięwzięcia podejmowane w trakcie roku obrotowego i podczas sporządzania zamknięcia rocznego (ze względu na systematyczne tworzenie bilansu), mające na celu wpływ na ocenę adresata bilansu i skłonienia go do pożądanych zachowań %
W tej nieco „chropowato” brzmiącej definicji1 2 podkreślić należy szczególnie trzy aspekty.
Po pierwsze — definicja wychodzi prosto od instrumentalnej funkcji zewnętrznego sprawozdania finansowego. Głównym zadaniem bilansu, rachunku wyników oraz załącznika nie jest zarysowanie najdokładniejszej obrazu
Układowej rzeczywistości (zasadniczo służy temu wewnętrzne sprawozdanie finansowe)3, lecz zaspokojenie potrzeb informacyjnych różnych grup adresatów. To stwierdzenie 'nie jest zasadniczo sprzeczne z normą ogólną, która żąda od zamknięcia rocznego —- jak już cytowaliśmy — „odpowiadającego Kktycznym stosunkom obrazu sytuacji majątkowej, finansowej i dochodowej spółki kapitałowej”. Na wielu przykładach widzieliśmy, że różni adresaci różnie oceniają (lub mogą oceniać) ten sam stan rzeczy (np. wartość składnika majątkowego). Żądanie „true and fair view” („prawdziwego i rzetelnego ►obrazu”) może więc istnieć tylko w granicach różnych interesów informacyjnych. W konsekwencji spółka sporządzająca sprawozdanie finansowe ma swobodę zajęcia w tych granicach dowolnej pozycji. Można nawet z „konieczności” obowiązku informacji wobec osób z zewnątrz uczynić cnotę i poprzez to sprawozdanie starać się utrzymać istniejących lub zabiegać o przyszłych członków koalicji4. Jak przy każdej agitacji, musi to sprawozdanie od-powiadać zasadniczo faktom, a osoba, o którą się zabiega, musi być świadoma tego, że w przedstawionej informacji chodzi o agitację, to znaczy <o przygotowanie informacji w celu wpłynięcia na jej sposób postępowania, p Po drugie—należy wspomnieć o istniejącym w każdej polityce dylemacie, [dotyczącym konieczności jednoczesnego zrównoważenia wielu przeciwnych [interesów. Bardzo szerokie tworzenie cichych rezerw może wprawdzie, wbrew [interesom skarbu państwa, prowadzić do pożądanego przesunięcia płatności | podatku od zysku spółki, jednakże aktualnym i potencjalnym dawcom pieniędzy może przekazać obraz niedostatecznej dochodowości. Tak więc również polityka zamknięcia rocznego staje się sztuką możliwości poprzez [konieczne różnorodne wyrównanie interesów.
| Podana definicja zawiera również wskazanie na systematyczne wykorzystanie istniejących swobodnych zakresów sprawozdania finansowego. Wspo-Imniana różnorodność powiązanych z zamknięciem rocznym interesów [powoduje, że dla osoby sporządzającej bilans nieodzownym staje się ze-[ stawienie wszystkich praw wyboru ustalania wartości i wyceny oraz zakresów I uznania w jednobrzmiący, wzajemnie zestrojony plan konfiguracji. Musi on [zagwarantować optymalne zrównoważenie interesów nie tylko na jeden
Zob. Sieben G., Matschke M.J., Kónig E., Bilanzpolitik. W: HWR, wyd. 2, Stuttgart 1981, *.225.
■ Tego rodzaju definicje spotkali już Państwo w innym miejscu. Zasadniczo nk da się jednak ich uniknąć. Przy określaniu pojęcia trzeba zawsze próbować ująć jak najbardziej całościowo stan faktyczny w kilku słowach. Zwięzłość i trafność ważą przy tym więcej niż elegancja sformułowania.
Prawo polskie nie narzuca obowiązku sporządzania wewnętrznego sprawozdania finansowego. Przy braku jednoznacznie określonego właściciela majątku (przedsiębiorstwa państwowe) sprawozdanie finansowe ma charakter zarówno sprawozdania zewnętrznego, jak
[ i wewnętrznego.
Istnieje bardzo rozpowszechnioną teoria, która opisuje spółkę jako koalicję członków ► koalicji różnych interesów (pracobiorcy, przedsiębiorcy, banki, klienci itd.). W tym sensie każde i umknięcie roczne może służyć temu, by określone osoby z zewnątrz zatrzymać do dalszego
uczestnictwa w koalicji, względnie nowe osoby przekonać o korzyściach koalicji.