DSC02065 (3)

AKT I

W gabinecie Naczelnika Policji. Rekwizyty niezbędne: biurko, Mwa krzesła, dobrze widoczne wejście. Dwa portrety: jeden — Infanta (niemowlę w staromodnym wózku albo dziecko w stylu mmretów mieszczańskich dzieci z XIX w.) oraz drugi— Regenta I starego i groźnego pryka z wąsami). Wszyscy, którzy mają coś wspólnego z Policją, mają duże wąsy. Więzieri-konspirator szpic-mródkę h la postępowcy z XIX w. Wszyscy policjanci buty z cholewami i szable. Kołnierzyki wysokie i sztywne. Cywilna marynarka prowokatora — kusa, opinająca się na nim. Mundurowe huziki wszystkie bardzo błyszczące, metalowe. Mundury ciemnogranatowe.

■•Naczelnik Policji {stojąc kończy odczytywanie pisma) — L..I niczego więcej, jak tylko zbrodni moich z największym ■wstrętem się wyrzekłszy — rządowi naszemu ze wszystkich sił, ■ czcią i miłością najwyższą po wsze czasy służyć i pomagać [pragnę...” {siada, składa pismo).

I WIĘZIEŃ — Niech pan nie chowa. Podpisuję.

E Naczelnik Policji — Jak to?

1 Więzień — Po prostu podpisuję.

I Naczelnik Policji — Ale dlaczego? w WIĘZIEŃ — Jak to dlaczego? Od dziesięciu lat przesłuchuje [mnie pan, bada, więzi, codziennie od dziesięciu lat daje mi pan ten formularz do podpisu, a kiedy nie chcę, grozi mi pan przykrymi następstwami albo przekonuje, źe powinienem podpisać.