DSC05841

su

■Ą

Przygotowanie dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym...

Ili

n

I Spełnienie wszystkich tych kryteriów jest bardzo trudne w przypadku dziecka | MPD. Wynikać to może z samej istoty zespołu chorobowego, jak i z wtórnych skutków niepełnosprawności. Trzeba zaś pamiętać, że niespełnienie tych wymagań iub choćby ich części, z dużym prawdopodobieństwem prowadzić może | przyszłości do niepowodzeń szkolnych, głównie o podłożu biopsychicznym. | dzieci niepełnosprawnych często obserwuje się (za E. Mazanek 1989):

1; Zaburzenia rozwoju ruchowego. Powodują one między innymi obniżenie sprawności manualnej, która przejawia się w małej precyzji dłoni i palców, czy | wolnym tempie wykonywania poszczególnych czynności. Zaburzenia te mają wpływ na pojawianie się trudności na lekcjach, tak w przypadku pisania, wykonywania czynności manualnych, jak też uczestniczenia na lekcjach wychowania fi

jgg

i

B

BI

Przy

H

' porządków, opiehn^

tszego, a później rawmc świadczeń wynikają n i przemieszczania się, które znajdą sięwisą

osprawnegoijegon# Iziecka wejście* soi) orzystają z pizedstt izna wania, przeżywana odrzuceniu, pomżew'

oczekuje się, ieM» wpływają

lieko zasób W] I nauki u).

I

^wzro^

zycznego.

2.    Niższy u niektórych dzieci poziom rozwoju umysłowego. Wynikać może I uszkodzeń organicznych, jak i być uwarunkowany znacznymi ograniczeniami w zdobywaniu wiedzy i umiejętności.

3.    Zaburzony rozwój mowy będący skutkiem uszkodzeń neurologicznych w korze mózgowej, unerwieniu narządów artykulacyjnych, ale również wynikający z przebywania w mało stymulującym mowę środowisku (częste hospitalizacje, ograniczanie kontaktów z ludźmi, co powodować może opóźnienie mowy, dysponowanie mniejszym zasobem pojęć, trudności z formułowaniem myśli, brak umiejętności tworzenia pojęć nadrzędnych). Zakłócenia w tym zakresie odbijają się niekorzystnie na rozwoju myślenia słowno-pojęciowego, przebiegu nauki czytania, a w okresie szkolnym na pisaniu ze słuchu i z pamięci. Nieprawidłowa aktywność werbalna dzieci zaburza ich kontakty zarówno z dorosłymi, jak i rówieśnikami, co ujemnie wpływa na ich rozwój społeczny i jest przyczyną częstych trudności w satysfakcjonującym funkcjonowaniu w roli ucznia.

4.    Obniżony poziom funkcjonowania analizatorów wzrokowego bądź słuchowego. Spowodowany uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego, niedostateczną ilością bodźców stymulujących lub zaburzoną integracją wrażeń na poziomie kory mózgowej.

5.    Zaburzenia koncentracji uwagi. Mogą być skutkiem reakcji odroczonych w czasie, czy nadmiernej reakcji na każdy bodziec z otoczenia.

6.    Zaburzenia w funkcjonowaniu emocjonalno-społecznym. Mogą być spowodowane wielokrotnymi pobytami w szpitalu, ograniczonymi kontaktami rówieśniczymi (mniejsza możliwość uczęszczania do przedszkola) oraz często znaczną dysproporcją między wysiłkiem wkładanym w proces usprawniania, a jego widocznymi efektami.

7.    Zaburzenia w zachowaniu. Źródłem ich jest z reguły brak zaspokojenia podstawowych potrzeb dziecka (poczucia miłości i bezpieczeństwa, akceptacji, potrzeby ruchu i zabawy oraz afiliacji), nadwrażliwość układu nerwowego oraz słaba odporność tych dzieci na niepowodzenia.