DSC08198 (2)

a) 6-letni chłopiec

Barbara Ostapiuk

b) 7-letni chłopiec

Ryc. 18. Objaw „serduszka” przy wyciąganiu języka na brodę w porównaniu z innymi ruchami

Bibliografia

Bartkowska T. (1968). Rozwój wymowy dziecka przedszkolnego jako wynik oddziaływań wychowawczych rodziny i przedszkola, Warszawa: PZWS.

Błachnio K. (1981). Deficyty logopedyczne u studentów. „Dydaktyka Szkoły Wyższej” 1, 151-158.

Błachnio K. (1989). Wybrane zagadnienia z metodyki logoterapii i podręczny słownik terminów specjalistycznych używanych w logopedii, Warszawa.

Buttler D., Kurkowska H., Satkiewicz H. (1986). Kultura języka polskiego. T. 1, Warszawa: PWN.

Catlin F. J., Haan V. de (1971). Tongue-Tie. „Archives of Otolaryngogy” 94, 548-557.

Chirurgia szczękowo-twarzowa. Podręcznik dla studentów (1993). Red. L. Kryst, Warszawa.

Chirurgia wieku dziecięcego. Wybrane zagadnienia (1978). Red. W. Poradowska, Warszawa: PZWL.

Chojnacka A., Łastowiecka G., Rukat H. (1984). Dysfunkcje języka w ukształtowaniu luków zębowych. „Czasopismo Stomatologiczne” XXXVII, 8, 618-626.

Cullum J. M. (1959). An Old Wives’Tale. „British Medical Journal” 2, 497 n.

Demel G. (1974). Wady wymowy. Profilaktyka i korekcja, Warszawa: PZWL.

Demel G. (1994). Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, Warszawa.

Dłuska M. (1983). Fonetyka polska. Artykulacja głosek polskich, Warszawa-Kraków; PWN.

Encyklopedia Językoznawstwa Ogólnego (1999). Red. K. Polański, Wrocław-Warszawa-Kra-ków: „Ossolineum”.

Essen O. von (1967). Fonetyka ogólna i stosowana, Warszawa: PWN.

Fletcher S. C., Meldrum J. R. (1968). Lingua! Function and Relative Length of the Lingual Frenulum. „Journal of Speech and Hearing Research” 11, 382-390.

Godley F. A. (1994). Frenuloplasty with a Buccal Mucosal Graft. „Laryngoscope” 104, 378-381.

Golanowska M. (1996). Stan polskich badań nad rozwojem artykulacji dziecka. „Audiofono-logia” 9, 61-88.

Goldberger J. M. (1973). Tongue Thrust: Report of Cases. „Journal of the American Dental Association” 86, 667-671.

Gołąb Z., Heinz A., Polański K. (1970). Słownik terminologii językoznawczej, Warszawa: PWN.

Grabias S. (1994). Logopedyczna klasyfikacja zaburzeń mowy. „Audiofonologia” 6, 7-22.

Grabias S. (1997). Mowa i jej zaburzenia. Tamże 10, 9-36.

Grabias S. (2001). Perspektywy opisu zaburzeń mowy. W: Zaburzenia mowy. Red. S. Grabias, Lublin: Wydawnictwo UMCS, s. 11-43.

Greene J. S. (1945). Anomalies of the Speech Mechanism and Associated Voice and Speech Disorders. „New York Journal Medical” 45, 605-608.

Grossman J. (1993). Rozszczepy podniebienia a wady wymowy. W: Diagnoza i terapia zaburzeń mowy. Red. T. Gałkowski, Z. Tarkowski, T. Zaleski, Lublin, s. 111-123.

Ivić M. (1975). Kierunki w lingwistyce, Wrocław—Warszawa-Kraków-Gdańsk: „Ossolineum”.

Jakobson R., Halle M. (1964). Podstawy języka, Wrocław-Warszawa-Kraków: „Ossolineum”.

Jańczuk Z. (1981). Zarys kliniczny stomatologii zachowawczej, Warszawa: PZWL.

Jańczuk Z., Banach J. (1995). Choroby błony śluzowej jamy ustnej i przyzębia, Warszawa.

Jastrzębowska G. (1999 a). Dyslalia. W: Logopedia Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki. Red.

T. Gałkowski, G. Jastrzębowska Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, s. 429-461.

Jastrzębowska G. (1999 b). Stan i perspektywy opieki logopedycznej w Polsce. Tamże s. 219-232.

Jastrzębowska G„ Pelc-Pękala O. (1999). Diagnoza i terapia zaburzeń artykulacji (dyslalii). Tamże w. 727-753.

Kaczmarek L. (1966). Nasze dziecko uczy się mowy, Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.

Kaczmarek L. (1975). Korelacyjna klasyfikacja zaburzeń słownego i pisemnego porozumiewania się. „Logopedia” 12, 5-13.

Kaczmarek L. (1991). O polskiej logopedii. W: Przedmiot logopedii. Red. S. Grabias, Lublin: Zakład Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego UMCS, s. 5-25.

Kania J. T. (1967). Dyslalie na tle procesu rozwojowego artykulacji. W: Kania J. T. (2001). Szkice logopedyczne, Lublin: Polskie Towarzystwo Logopedyczne Zarząd Główny, s. 175-192.

Kania J. T. (1969). Patologiczne artykulacje głoski r. W: Kania J. T. (2001). Szkice logopedyczne, Lublin: Polskie Towarzystwo Logopedyczne Zarząd Główny, s. 243-252.

Kania J. T. (1975). Podstawy językoznawczej klasyfikacji zaburzeń mowy. W: Kania J. T. (2001). Szkice logopedyczne, Lublin: Polskie Towarzystwo Logopedyczne Zarząd Główny, s. 11-30.

Kania J. T. (1976). Wykorzystanie zasad ortofonii w korekcji wymowy. W: Kania J. T. (2001). Szkice logopedyczne, Lublin: Polskie Towarzystwo Logopedyczne Zarząd Główny, s. 257-269.

Kania J. T. (2001). Zastosowanie analizy lingwistycznej w przypadku skrajnego ograniczenia inwentarza fonemów u chłopca z wadami wymowy. W: Kania J. T. (2001). Szkice logopedyczne, Lublin: Polskie Towarzystwo Logopedyczne Zarząd Główny, s. 193-241.

Ketty N., Sciullo P. A. (1974). Ankyloglossia with Psychological Implications. „Journal of Dentistry for Children” 41, 43-46.

Klemensiewicz Z. (1930). Prawidła poprawnej wymowy polskiej, Kraków.

Koneczna H„ Zawadowski W. (1951). Przekroje rentgenograficzne głosek polskich. Warszawa.

Konopska L. (2000). Zniekształcenia dźwiękowych realizacji fonemów języka polskiego uosób zwadami zgryzu. Nie opublikowana rozprawa doktorska - Akademia Pedagogiki Specjalnej w Warszawie.

Kurkowski Z. M. (1996). Mowa dzieci sześcioletnich z uszkodzonym narządem słuchu, Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Lanteri C„ Ronchin M., Cortona P. L., Zerbini A. (1990). Dislalie e dismorfismi oro-facciali. „Minerva Ortognatodontica” 8 (2), 87-95.