DSC08776 (5)

Upiorzyce - wcielenia złych mocy 197

06-gru-11 V£53

Czerń jawi się tedy jako emblemat zła. Implikuje konotacje z nie-moralnością, niebezpieczeństwem, zniszczeniem. To barwa krainy zmarłych. Królewna Zmorskiego cechuje się „szeroką od ucha do ucha paszczą, w której ogromne ostre kły sterczały, [...] pazurami u rąk i nóg, jak niedźwiedzie szpony”⁸⁶. Takie obrazowanie z wyzyskaniem stylizacji makabrycznej zwiastuje agresywną naturę przyszłej królewny strzygi. Warto odnotować, iż nieprzypadkowo królewska córka obdarzona jest niedźwiedzimi szponami, gdyż niedźwiedź mający zaświatowe koneksje stawał się głównym symbolem złych mocy i był jednym z wyobrażeń szatana - ursiis diabolicus. Uchodził przeto za emblemat brutalności. Zwierzęce atrybuty (paszcza, kły, niedźwiedzie szpony) wyeksponowane w kreacji portretu królewny mają zapowiadać jej dziki instynkt. Należy zatem podkreślić, iż już w chwili narodzin królewska córka nie jest zwykłym noworodkiem, nie tylko ze względu na wygląd, ale także dlatego, że swobodnie rozmawia ze swym ojcem, każąc mu „zrobić trumnę, wielką jak dla starego człowieka”⁸⁷. Pełna transformacja królewny w strzygę następuje po śmierci, albowiem dopiero wtedy, gdy zaczyna funkcjonować jako istota demoniczna ujawnia się jej drapieżna natura. Nocą je strażników swego grobu. Strzygą rządzi przede wszystkim głód ludzkiego mięsa⁸⁸. Znamienne, że śmierć przez pożarcie jawi się jako najstarszy wzorzec śmierci w kulturze. Jako wielcy nienasyceni pożeracze przedstawiani są bogowie i boginie śmierci oraz uzależnione od nich rodziny demonów. Doskonale to obrazują różnorakie złowrogie wcielenia odwiecznej Wielkiej Bogini. Oto w Indiach jednym z epitetów Durgi jest Mahagrasa („Wielka Pożeraczka”), a jej orszak stanowią czarownice, przybierające postać tygrysów lu-dojadów. W lasach zaś nad brzegami Gangesu żyła Taraka, żeński

06 r. Zmorski, Strzyga.,., s. 108.

07 ibidem.

» por. J. Kolczyński, Jeszcze raz o upiorzes. 233.

Jm