Upiorzyce - wcielenia złych mocy 185
Upiorzyce - wcielenia złych mocy 185
fm cebrami
41
znaczy uniedostępnić, otoczyć tajemnicą. Pieczęć jest potrzebna wszędzie tam, gdzie kryje się niebezpieczeństwo. Można w tym miejscu odnotować, iż w myśleniu magicznym każdy zmarły mógł być niebezpieczny, ale niektórzy zmarli napawali żywych szczególnym lękiem, gdyż mogli zamienić się w demony. Wedle słowiańskich wyobrażeń do zagrożonych wampiryzmem zaliczano nieboszczyków, których ciało zostało przekroczone, przefrunięte przez istotę żywą: człowieka, zwierzę lub ptaka. Natomiast aby ograniczyć liczbę potencjalnych wampirów, należało zasypywać dziury w mogile, tak, żeby nie przedarły się do niej promienie księżyca, mające szczególne właściwości aktywizowania wampirów39. Na uwagę zasługuje fakt, iż niewyjaśnione są przyczyny przeistoczenia się księżniczki w wampirzycę. A demoniczna femina pojawia się w domu rybaka dopiero trzeciej nocy po pogrzebie. Warto tedy zwrócić uwagę na symbolikę liczby trzy. Po pierwsze, trójka wzbudza skojarzenia ze zmarłymi. Przy zwłokach czuwano przez trzy dni. Trzykrotnie wzywano zmarłych. Po drugie, trójka kojarzy się z odwzorowaniem obrazu zaświatów, sfery ciemności40. Księżniczka-wampir przychodzi do domu rybaka nocą. Noc przywołuje autonomiczną serię określeń, które stosuje się do przedstawienia obcej tanatycznej krainy: nierozróżnialność, destrukcja, bezruch, bierność. Noc jawi się jako niezróżnicowany chaos śmierci, odwzorowujący wyobrażenie „tamtego świata”. Rzecz godna podkreślenia, wampir powracał każdej nocy do wybranego przez siebie człowieka i czynił to tak długo, póki nie pozbawił go życia41. Wampirzyca odwiedza rybaka o północy. Owa graniczna pora ewokuje skojarzenia ze światem chtonicznym, śmiercią, żeńskością. W środku nocy doświadczyć można było rozmaitych zagrożeń. Nocny czas środka, z pełnym
Por. M. Wańczowski, M. Lenart, Księga żałoby i śmiercią Warszawa 2009, s. 560. Zob. P. Kowalski, Leksykon znaki świata..,, s. 282.
Por. E. Nowacka, Bożęta i my..., s. 56.