DSC08770 (3)

191

jwąmęskąatetó^

iem, i

fesSI PM

■M

•JjH

,tS!

Upiorzyce - wcielenia złych mocy

ści⁵⁸. Należy jednak zaznaczyć, że nie brakuje również portretów fatalnych księżniczek. Warto wspomnieć chociażby o księżniczce Kunegundzie, uwielbiającej patrzeć na śmierć rycerzy, którzy aby zyskać jej rękę musieli objechać zamek po zewnętrznym pierścieniu murów⁵⁹. Można także przywołać przykład księżniczki Dahut-Ahes, z legendy bretońskiej, okrutnej córki Grallona - władcy miast Is. Jeśli któryś z mężczyzn zwrócił jej uwagę swą urodą, Dahut wraz z zaproszeniem do wspólnego spędzenia nocy przesyłała mu zaczarowaną maskę, która czyniła go niewidzialnym w czasie drogi do jej pałacu. Rano, gdy po czułych pożegnaniach kochanek kładł maskę, by niepostrzeżenie wymknąć się z komnaty, maska zaciskała się na jego szyi i dusiła go, a zaufany służący księżniczki wynosił trupa i strącał go w przepaść⁶⁰.

Wampiryczna księżniczka z utworu Żmichowskiej naznaczona jest piętnem popularnego na początku XIX wieku obrazu pięknej śmierci, ukazywanej jako kobieta pełna uwodzicielskiego czaru. Warto tedy przywołać następujące słowa: „Dla romantyków również porwana do królestwa makabry śmierć ma pewien szczególny urok i może być piękna”⁶¹. Nasuwa się przeto skojarzenie z córką wróżki z ballady Johna Keatsa La Belle Damę Sans Merci (1820), która emanując swym wdziękiem, oczarowała rycerza i kołysała go do snu śmierci. Wampiryczna księżniczka, podobnie jak piękna pani swego rycerza, stopniowo i delikatnie przeprowadza rybaka na drugą stronę. Nie epatuje wobec niego jakimś szczególnym okrucieństwem, ponieważ nie jest ukazana jako krwiożercza istota w iście frenetycznej konwencji, albowiem przy każdym spotkaniu całuje go

Zob. hasło: księżniczka, [w:] Słownik literatury dziecięcej i młodzieżowej, pod red. B. tylickiej, G. Leszczyńskiego, Wrocław-Warszawa—Kraków 2002, s. 201.

* Zob. U. i A. Więckowie, Legendy Karkonoszy i okolic. Jelenia Góra 1984, s. 86-88.

| Zob. Z. Drapeila, Od Lewiatana doJormungandra..., s. 178.

* Historia piękna, pod red. U. Eco, przeł. A. Kuciak, Poznań 2005, s. 307.