DSCN6326 (Kopiowanie)

7. Przegląd świata istot żywych i ich klasyfikacje 17

Bardzo ważną cechą systemu opracowanego przez I .inneusza było wprowadzenie nazewnictwa blnorainalnego łacińskiego. Każdy organizm może być różnic nazywany w różnych językach, a nawet może nosić różną nazwę w różnych okręgach. Np. pospolicie w Polsce występujący grzyb jadalny: gąska złółta, nazywany jest w województwach centralnych “pccłonką”, na południu - "zicleniatką”, na północy “zielonką”, a gdzieniegdzie także np. “prośnianką”. Oczywiście, w innych krajach nosi jeszcze inne nazwy. Linneusz nazwał ten gatunek Triclioloma et/ueslre - i obecnie w każdej pracy naukowej, a także w każdym podręczniku, niezależnie od kraju i języka, w którym byłby on napisany, znajdziemy tę nazwę łacińską. Jest to tzw. nazwa naukowa. Pierwszy człon nazwy piszemy z dużej litery i określa on rodzaj. Drugi wyraz, zwany epitetem, oznacza nazwę gatunku.

Czasem nazwa naukowa zawiera jeszcze trzeci wyraz. Oznacza on podgatunek, różniący się od zasadniczej, po raz pierwszy opisanej formy (a więc różniący się wyraźnie od typu nomenklatorycznego, przy czym owe różnice muszą być dziedziczne).

Zasada zachowania priorytetu dla nazwy wprowadzonej po raz pierwszy oznacza, że obowiązuje ta nazwa, która utwotzona została najwcześniej. Bardzo wiele nazw roślin i zwierząt przyjęto w tej formie, w jakiej sformułował je Linneusz. W tych przypadkach po obu nazwach (rodzajowej i gatunkowej) podawana jest litera L. (skrót nazwiska “Linneusz”). Organizmy odkrywane w późniejszych czasach na ogół były nazywane przez swoich odkrywców. (I wówczas nazwisko tego, który podał nazwę lub skrót nazwiska, widnieje po nazwie gatunkowej.) Jeżeli jednak w wyniku badań okazywało się, że dany gatunek - uważany za nowo odkryty - w rzeczywistości jest już znany, opisany i nazwany - wówczas obowiązuje nazwa podana jako pierwsza.

Hierarchia systematyczna to łączenie mniejszych jednostek systematycznych w większe. Spokrewnione gatunki możemy łączyć w rodzaj, kilka rodzajów - w rodzinę itd. W klasyfikacji botanicznej (a więc odnoszącej się do roślin) przyjęto wyróżniać następujące jednostki systematyczne, czyli taksony (podaję je od największych do najmniejszych, w nawiasach umieszczając odpowiedniki łacińskie):

1.    Królestwo (Regnum)

2.    Gromada (Dmsio)

3.    Klasa (Classis)

4.    Rząd (Ordo)

3. Rodzina (Familia)

6.    Rodzaj (Genus)

7.    Gatunek (Species)

-    podgatunek (subspecies)

-    odmiana (yarielas)

-    forma Iforma).

Natomiast w klasyfikacji zwierząt przyjęto następujące taksony:

1.    Królestwo (Regnum)

2.    Typ (Phylum)

3.    Gromada (Classis)

4.    Rząd (Ordo)

5.    Rodzina (Familia)

6.    Rodzaj (Genus)

7.    Gatunek (Species)

•    podgatunek (subspecies)

•    odmiana (varietas)

-    pokolenie ('generalia).

Stosuję się również nieraz taksony pośrednie, np. pod typ, podgromada itp.