DSC�62

752

Chris Shilling

wiście otwartego (Aiexander, 1998). Możliwe, że świadomi swych ciał użytkownicy Internetu mogą kiedyś istotnie przyczynić się do realizacji tego stanu rzeczy w dziedzinie zdrowia, niemniej jest to, jak na razie, raczej dość odległa wizja. Jak zauważa Fuller (2000:28,45) „wiedza, różnych jej posiadaczy, nie wyposaża we władzę w takim samym stopniu, organizacyjna zaś potęga profesji medycznej przejawia się również tym, że wielu ludzi uważa się jedynie za odbiorców w procesie »transferu wiedzy«, którego inicjatorami są specjaliści w dziedzinie zdrowia”. Dlatego też dość utopijna wydaje się propozycja Giddensa (2001), iżby rozprzestrzenianie informacji związanej ze zdrowiem mogło uświadomionym „zdrowotnie” jednostkom służyć jako środek masowego „zawodowego” przekwalifikowania laików w relacjach ze specjalistami. W przeciwieństwie do sugestii Giddensa, twierdzenie Parsonsa przyjmujące, iż na trwałe zakorzenione w obrębie praktyki medycznej wartości - jakkolwiek przyjmować mogą odmienne formy manifestacji w odniesieniu do różnych ról społecznych m nastawione są na maksymalizację funkcjonalnej sprawności, owo twierdzenie nadal daje do myślenia, a to dlatego właśnie, że wzbudza w nas większą ostrożność co do rezultatów takiego stanu rzeczy. Niezależnie od bieżących ograniczeń, jakie krępują „nie-specjalistyczne” zachowanie, coraz większa liczba ludzi przejawia potrzebę i chęć działania z maksymalnie możliwą funkcjonalną efektywnością w warunkach narastającej konkurencji rynkowej i w ramach kultury konsumpcyjnej, która wyposaża ich w nieograniczone wręcz możliwości rozwoju osobowości. W tym zaś kontekście naukowe dokonania Parsonsa nadal okazują się dostarczać poważnego materiału analitycznego.

Literatura:

Alexander J. (1998), Neofunctionalism andAfter, Cambridge: Blackwell.

Annandale E., Hunt H. (1998), Accounts of Disagreements with Doctors, „Social Science and Medicine”,t. l,s. 119—129.

Arksey H. (1998), RSI andthe Experts: the Construction ofMedical Knowledge, London: UCL.

Arksey H. (1999), Disputed Diagnoses: The Cases of RSI and Childhood Cancer, „Social Science and Medicine”, t. 49, nr 4, s. 483—497.

Ashton J., Seymour H. (1988), The New Public Health, Milton Keynes: Open University Press.

Beck U. (2002), Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, tłum. S. Cieśla, Warszawa: Wydawnictwo Scholar.

Bernstein B. (1996), Pedagogy, Symbolic Control and Identity, London: Taylor and Francis.

Bourdieu P. (2006), Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia, tłum. P. Biłoś, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.