fiesta2

Układ hamulcowy

Rys. 9.9. Elementy hamulca awaryjnego

1 - dźwignia ręczna, 2 - cięgło dźwigni. 3 - włącznik lampki kontrolnej, 4 - opaska mocująca, 5 - osłona ochronna,

6 - jarzmo wyrównawcze, 7 - linki hamulców kół tylnych

•    Przez cały czas odpowietrzania obserwować poziom płynu hamulcowego w zbiorniku i w razie potrzeby systematycznie uzupełniać w nim płyn.

•    Układ hydrauliczny jest podzielony na niezależne od siebie obwody hamulców kół przednich i tylnych. Dlatego też obwody hamulców należy odpowietrzać w dokładnie określonej kolejności: lewy przedni, prawy przedni, prawy tylny, lewy tylny.

Czynności odpowietrzania

•    Założyć na odpowietrznik cylinderka hamulca lewego przedniego koła rurkę z przezroczystego tworzywa sztucznego, a drugi jej koniec umieścić w przezroczystym naczyniu i zanurzyć w znajdującym się w nim płynie hamulcowym.

•    Nacisnąć pedał hamulca, aby spowodować wzrost ciśnienia w obwodzie.

•    Jeżeli pedał nie stawia oporu, należy „pompować” pedałem, aż zacznie stawiać chociaż niewielki opór.

•    Trzymając wciśnięty pedał hamulca poluzować odpowietrznik i obserwować pęcherzyki powietrza uchodzącego z rurki zanurzonej w naczyniu z płynem hamulcowym.

•    Dokręcić odpowietrznik (pedał hamulca wciąż wciśnięty).

•    Powoli zwolnić pedał hamulca.

•    Powtarzać opisane poprzednio czynności tak długo, aż płyn wypływający z przewodu nie będze zawierał pęcherzyków powietrza.

•    Powtórzyć opisane czynności odpowietrzania dla pozostałych hamulców według podanej kolejności.

9.2.4. Układ przeciwblokujący

ZASADA DZIAŁANIA

Skuteczność hamowania jest największa, goy przyczepność opony do nawierzchni drogi jest maksymalna. W tych warunkach koła toczą s;ę zgodnie ze swym ustawieniem (samochód „słucha” kierowcy). Natomiast po utracie przyczepności kół do nawierzchni kierowca przestaje panować nad samochodem. Rola układu przeciw-blokującego polega na ograniczaniu ciśnienia wytwarzanego w układzie uruchamiania hamulców w taki sposób, aby nie dopuścić do zablokowania kół i umożliwić hamowanie na granicy przyczepności, a więc z największą możliwą skutecznością. Działanie tego układu powinno być natychmiastowe i niezależne dla każdego koła. Układ powinien bezzwłocznie odpowiadać na każdą zmianę nawierzchni (współczynnika przyczepności) i obciążenia samochodu.

BUDOWA

Układ przeciwblokujący w literaturze samochodowej powszechnie jest oznaczany skrótem ABS (niem. Anti-Blockier System). Głównym elementami układu ABS są: elektroniczne urządzenie sterujące, hydrauliczny zespół sterowania oraz czujniki prędkości obrotowej kół. Obwodowa hydraulicznemu hamulca każdego koła samochodu przypisany jest czujnik jego prędkości obrotowej. Regulacja siły hamowania każdego koła odbywa się niezależnie, ale siła hamowania kół tylnych przy prędkości jazdy przekraczającej 120 km/h, jest ograniczana w jednakowym stopniu, z tym że impuls tego ograniczenia pochodzi od koła, które pierwsze zaczyna się ślizgać.

Elektroniczne urządzenie sterujące jest umieszczone na hydraulicznym zespole sterowania i otrzymuje sygnały od czterech czujników prędkości obrotowej kół oraz od włącznika światet hamowania. Na podstawie otrzymywanych sygnałów o prędkości obrotowej poszczególnych kół samochodu ocenia ono przebieg hamowania oraz wykrywa poślizg poszczególnych kół samochodu. Hydrauliczny zespół sterowania, umieszczony za pompą hamulcową, zawiera silnik elektryczny, pompę hydrauliczną oraz elektrozawory. Na końcu wału silnika elektrycznego znajduje się mimo-śród, który porusza dwa. leżące naprzeciw siebie, tłoki pompy.

122