Scan 110328 0051

52

4. TWORZENIE GRUPY PSYCHOTERAPEUTYCZNEJ

CIĄGŁOŚĆ MIĘDZY SPOTKANIAMI

Idealna kultura terapeutyczna to taka, w której pacjenci bardzo sobie cenią swoją grupę terapeutyczną. Służy temu ciągłość między spotkaniami; sesje grupowe nabierają znaczenia i wartości, gdy są częścią ciągłego, rozwijającego się procesu, a nie kilkoma statycznymi, oderwanymi, niepowiązanymi ze sobą zdarzeniami. Owo ważne poczucie ciągłości jest, ogólnie rzecz biorąc, możliwe jedynie w dobrze funkcjonujących grupach ambulatoryjnych bądź w niektórych specjalistycznych grupach wsparcia o wysokim ładunku emocjonalnym (jak grupy dla osób w żałobie). Niemniej jednak - niezależnie do warunków, w jakich pracuje grupa, i ograniczeń - terapeuta musi wszelkimi sposobami wzmacniać ciągłość, jakakolwiek by była, między kolejnymi spotkaniami.

Terapeuta może zacząć podkreślać ciągłość, dzieląc się tym, co między spotkaniami myślał o grupie. Może też wzmacniać tych uczestników, którzy dają świadectwo użyteczności grupy w ich życiu na zewnątrz lub mówią, że myśleli o innych uczestnikach w ciągu tygodnia.

Drugim krokiem jest podkreślanie ciągłości tematów, spraw i interakcji grupowych z sesji na sesję. Dobrze funkcjonująca ^mpa będzie kontynuować pracę nad poszczególnymi kwestiami, jednakże niektóre grupy potrzebują zachęty do refleksji nad tematami, które się przewijają przez kolejne spotkania (i które wnoszą wkład do budowania mikrokosmosu społecznego każdego z uczestników).

Terapeuta w większym niż ktokolwiek inny stopniu nadaje spójność grupowemu czasowi, łączy ze sobą zdarzenia i umieszcza doświadczenia w czasowej matrycy grupy. „To brzmi bardzo podobnie do tego, nad czym John pracował dwa tygodnie temu". Albo: „Zauważyłem, Ellen, że od czasu tego starcia z Judy trzy tygodnie temu jesteś bardziej przygnębiona i wycofana. Co teraz czujesz do Judy?". Jeśli w ogóle zdarzy się, że to prowadzący rozpocznie grupę, powinien to czynić wyłącznie w imię wytworzenia ciągłości między spotkaniami: „Ostatnie spotkanie było bardzo intensywne! Zastanawiam się, z jakimi uczuciami poszliście tydzień temu do domu?". (Wyjątkiem jest grupa na oddziale szpitalnym, gdzie prowadzący rutynowo rozpoczyna spotkanie. Patrz Rozdział 7).