Scan 110328 0133

136

8. GRUPY AMBULATORYJNE

ści mogą się przekładać na litanię skarg somatycznych. Pacjenci chorzy somatycznie często również wyrażają negatywną postawę albo bunt poprzez odmowę współpracy w leczeniu albo sabotowanie planu leczenia.

W grupach dla pacjentów ze schorzeniami somatycznymi nie zakłada się, że chorobę spowodowała struktura osobowości pacjenta czy jego nieświadome pragnienia, popędy bądź konflikty. Prowadzący unika interpretacji dotyczących procesu grupowego. Zamiast tego kładzie nacisk na umiejętność radzenia sobie z trudnościami, altruizm oraz pomocne interakcje między uczestnikami. Aktywnie zachęca pacjentów, by udzielali sobie wzajem informacji oraz wsparcia i naśladowali konstruktywne zachowania. Silnie wspierane jest życie towarzyskie poza grupą.

Granice grup dla osób z problemami somatycznymi są bardzo płynne. Regularnie lub sporadycznie do grupy mogą być zapraszani przyjaciele, małżonkowie i inni członkowie rodziny, którzy w ten sposób mogą uzyskać informacje o zdrowotnych problemach pacjenta. Terapeuta pomaga pacjentom i ich rodzinom wyzwolić się z błędnego przekonania, że są winni chorobie. Zwraca uwagę na zachęcanie do takich zmian stylu życia lub innych przyzwyczajeń, które zwrotnie mogą wywierać wpływ na chorobę, a także podkreśla fakt, że choroba jest sprawą rodzinną, w której wszyscy członkowie rodziny mogą i powinni brać udział.

GRUPY WSPARCIA

Grupy wsparcia spotyka się powszechnie zarówno w obrębie ruchu samopomocowego, jak i w kontekstach profesjonalnych. Grupy samopomocowe są tworzone przez nieprofesjonalistów w związku z jakimś konkretnym problemem życiowym albo sytuacją życiową i zazwyczaj nie mają formalnego prowadzącego; ostatnimi laty ich liczba szybko rośnie. Grupy wsparcia powstające przy udziale profesjonalistów prowadzą przeszkoleni psychoterapeuci.

Podobnie jak grupy dla osób z problemami somatycznymi, grupy wsparcia redukują lęk, niepokój i poczucie izolacji związane z konkretną sytuacją, przy czym podstawowymi mechanizmami leczącymi są uniwersalność i uczenie się przez obserwację. Silnie sprzyjają również rozwijaniu nowych mechanizmów radzenia sobie z trudnościami i nowych strategii zachowania.

OGÓLNE CZYNNIKI KLINICZNE I CELE

Grupy wsparcia są homogeniczne i składają się z osób, które łączy zmaganie się z problemem postrzeganym jako wspólny dla wszystkich uczestników.