Scan 110328 0143

146

8. GRUPY AMBULATORYJNE

ranie i wzmacnianie owej struktury, na przykład przez badanie napięć między pacjentami lub między pacjentami a personelem. W odróżnieniu od pracy w prototypowej grupie ukierunkowanej na interakcje, na oddziale dziennym czy w ho-stelu nie można podważać ustalonych norm zachowania (ani odpowiedzialności uczestników za zmienianie tych norm). Przeciwnie: reakcja pacjentów na ustalone normy i oczekiwania jest ważną informacją terapeutyczną i częścią materiału, który się bada podczas pracy grupowej.

Należy jasno sformułować oczekiwania dotyczące punktualności i szczerej komunikacji podczas spotkań. Prowadzący musi czynnie zniechęcać do dzielenia się na podgrupy bądź wyznaczania kozła ofiarnego i pomagać uczestnikom dostrzec, że ich postępy w terapii są ściśle związane z postępami innych członków grupy. Wyraźna struktura złożona z rozmaitych komitetów, codzienne zajęcia oraz sesje grupowe stawiają pacjentów w sytuacji współodpowiedzialności za ich własne dobro i dobro innych osób. Terapeuta zachęca uczestników do podejmowania różnych ról, by w ten sposób zyskiwali większą kontrolę nad własnym życiem i kształtowali nowe wzorce interpersonalne.

GRUPY DLA PACJENTÓW OBJĘTYCH FARMAKOTERAPIĄ I GRUPY POSZPITALNE DLA PACJENTÓW PRZEWLEKLE CHORYCH

OGRANICZENIA KLINICZNE I CELE

Grupy dla pacjentów objętych farmakoterapią i grupy poszpitalne są przeznaczone dla osób przewlekle chorych psychicznie i mają kilka celów: edukację w dziedzinie działania leków psychotropowych, omówienie ubocznych efektów farmakoterapii, wzmocnienie gotowości do zastosowania się do ambulatoryjnego programu leczenia, dostarczenie wsparcia oraz uspołecznienie (9-11).

Grupy tego rodzaju spotykają się zazwyczaj raz w tygodniu lub co dwa tygodnie, a czasami tylko raz w miesiącu. Sesje prowadzone są w przychodniach w ramach wizyt służących nadzorowi nad przyjmowaniem przez pacjentów leków albo rutynowych badań kontrolnych. Mogą się odbywać przed regularnymi spotkaniami z opiekunem pacjenta czy jego psychiatrą bądź po ich zakończeniu; niekiedy zastępują spotkania indywidualne. Czasami grupy tworzy się pod kątem konkretnych kwestii (aktualne wydarzenia, umiejętności społeczne) lub konkretnego rodzaju farmakoterapii (np. grupa pacjentów leczonych litem). Większość pacjentów cierpi na przewlekłe choroby psychiczne i jest poddawana długotrwałemu leczeniu rozmaitymi lekami przeciwpsychotycznymi.