37409

Kocimiętka właściwa

Nepeta cataria

W Polsce tu i ówdzie zawleczona lub zdziczała. Oryginalnie roślina śródziemnomorska. Kocimiętki znajdują zastosowanie w ziołolecznictwie. Są to również ważne rośliny miododajne. Rośliny zawierają terpeny, będące prawdopodobnie kocim feromonem. Kiedy kot wyczuwa kocimiętkę zaczyna się w niej tarzać, chwytać łapami, gryźć, lizać, następnie głośno mruczy i miauczy. Trwa to około 10 minut, po czym zwierzę traci zainteresowanie rośliną. Po kolejnych 2 godzinach cały proces może zajść na nowo. Małe kocięta i starsze koty wykazują mniejsze zainteresowanie kocimiętką, bardzo wyczulone na jej działanie wydają się być osobniki w wieku rozrodczym.

HISTORIA TOKSYKOLOGII

Egipt

Menes. który był pierwszym faraonem, ok. 30001at p.n.e. hodował rośliny trujące i lecznicze oraz studiował ich właściwości, co było zajęciem przynależnym jedynie dworowi egipskiemu. Egipcjanie znali antymon, miedź, arsen, ołów, opium, mandragorę. Przypuszczalnie Egipcjanie byli pierwszymi mistrzami destylacji - umieli wydestylować silną truciznę z pestek brzoskwiń - kwas pruski (HCN) poprzez destylację z parą wodną.

Papirus Ebersa datowany na 1500 rok p.n.e. zawierał wskazówki i opisy jak zebrać, sporządzić i podać 800 specyfików i trucizn oraz jak wyekstrahować „cykutę” z szaleju jadowitego.

Kleopatra (69-30 rok p.n.e) zginęła od jadu węża. Ale współcześni naukowcy uważają to raczej za morderstwo upozorowane na samobójstwo.

Summerowie

Tereny dzisiejszej Turcji.

Gula (4500 lat p.n.e.) była kobieta trucicielką.

W cluzyjskich ceremoniach (tzw. misteria Eluzjańskie) używano grzyb- sporysz, który wykazywał działanie psychoaktywne.

Grecja

W mitach greckich znajdujemy szereg znanych trucicieli, m in. :

Medea - jedno z dzieci słońca Dejenina - żona Herkulesa

W V wieku p.n.e. ateńskie prawo akceptowało egzekucje skazańców przy pomocy trucizn. Diocles z Carystus (IV w p.n.e.)- grecki lekarz, napisał książkę o botanice, roślinach leczniczych i trujących.

Hipokrates (400 rok p.n.e.) - szereg dzieł o podłożu leczniczym. W przysiędze hipokratesa uczniowie mistrza ślubują nic używać trucizn.

Starożytni Grecy znali szereg trucizn i podstawy leczenia zatruć - wpływali na wchłanianie trucizn z przewodu pokarmowego.