5. Pozorne wycofanie się („człowiek, którego tam nie było”) - łączy się tu cierpliwość, zdyscyplinowanie samego siebie i odrobinę przebiegłości. Za cel stawia się przekonanie oponenta, że się wycofało, choć w rzeczywistości nadal panuje się nad sytuacją, chociaż bez wiedzy oponenta.
6. Odwrócenie („możesz iść do przodu i do tyłu") - działa się wbrew temu, co powszechnie uznaje się za popularny trend lub cel działania. Wyróżniamy tutaj intrygę jędzy - jest to odmiana strategii odwracania. Po otrzymaniu od oponenta drugiej propozycji, przyjmujemy tą korzystniejszą, dla siebie, a mniej korzystną ignorujemy.
Podwójna jędza - daje się oponentowi dwie propozycje i zmusza się oponenta do przyjęcia mniej korzystnej dla niego (najpierw wysuwa się łagodne żądania, a potem ostrzejsze i wiadomo, że oponent wybierze pierwsze rozwiązanie).
Podwójne odwrócenie - tu można podać przykład linii lotniczych, które nie chciały płacić za energię użytkowaną w swoim biurowcu, bo była zbyt droga i linie lotnicze postanowiły kupić generator prądu. Zakład energetyczny zgodził się na obniżkę, ale linie nadal nie chciały korzystać z ich usług. Więc zakład energetyczny znów obniżył ceny i liniom lotniczym już opłacało się korzystać z ich usług..
7. Ograniczenie („koniec i kropka”) - dotyczy tego, co negocjatorom wolno mówić, a czego nie wolno, a także do kogo mówić (są to ograniczenia w porozumiewaniu się).
Inne ograniczenia - w czasie (np. koniec negocjacji upływa o północy jakiegoś dnia, ale gdy przed północą ktoś zabierze głos, godzinę końcową przesuwa się dalej); geograficzne - propozycje ogranicza się tylko do części kraju lub wyłącznie do jednej firmy.
8. Zmylenie („spójrz w prawo, idź w lewo”) - stosuje się, gdy chcemy wymusić na oponencie jakieś działanie; poddajemy się w sprawie nie