Podstawowe pojęcia ekonomiczne - ogólnopolski projekt edukacyjny
Fundacji Nauka i Wiedza i portalu Edukator.pl I prowadzony pod patronatem narodowego Banku Polskiego
TEMAT LEKCJI: Na co wydać pieniądze, jeśli mamy ich za dużo, czyli jak nie zmarnować
wzrostu gospodarczego?
CELE LEKCJI:
• dydaktyczne: wprowadzenie definicji pojęć: wzrost gospodarczy, dobra koniunktura, zła koniunktura, podatek pogłówny
• poznawcze: uczenie analizowania, jakie ruchy władz przeszkadzają, a jakie pomagają we wzroście gospodarczym; ćwiczenie dobierania merytorycznych argumentów w dyskusji nad posunięciami gospodarczymi
• wychowawcze: uczenie kulturalnego zachowania się w czasie oficjalnych spotkań i grzecznej wymiany argumentów.
CZAS ZAJĘĆ: 45 minut
METODY: prezentacje filmowe, pogadanka, praca w grupach, dyskusja, drama
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: odtwarzacz DVD z rzutnikiem lub telewizorem, dla młodszych dzieci
rekwizyty do dramy typu korona, berło itp.
PROPONOWANY PRZEBIEG ZAJĘĆ:
1. Nauczyciel prezentuje początkowy fragment filmu: „Wzrost gospodarczy", który jest prezentacją wspaniałej gospodarczej prosperity królestwa. Przerywa projekcję w momencie, gdy król rozważa podniesienie podatków.
2. Uczniowie na polecenie nauczyciela definiują sami w swoich zeszytach pojęcia: wzrost gospodarczy, koniunktura. Prowadzący lekcję, chodząc po klasie, koryguje ewentualne błędy.
3. Nauczyciel zadaje całej klasie pytania: „Czy jeśli w czasie wzrostu gospodarczego stawki podatkowe pozostaną na tym samym poziomie, to wpływy budżetu państwa będą większe, mniejsze czy takie same?" (Poprawna odpowiedź: wpływy zwiększą się, bo zarabiający więcej przedsiębiorcy, płacąc urzędom skarbowym taki sam procent swych dochodów, realnie odprowadzą większe sumy).
4. Nauczyciel dzieli klasę na grupy, z których każda wyobraża sobie, że jest zespołem ekonomicznych doradców króla. Przez kilka minut każdy z zespołów przygotowuje pakiet propozycji, a później przedstawia je na forum klasowym (przy okazji będzie to też ćwiczenie eleganckiego oficjalnego wypowiadania się). Prowadzący lekcje wciela się w tym momencie króla i zadaje „drążące" pytania o spodziewane efekty poszczególnych ruchów, następnie prosi o opinię inne grupy (w tym momencie uczniowie uczą się dobierać trafne, merytoryczne argumenty). Jeśli mamy do czynienia z młodszymi, lubiącymi się bawić, dziećmi (np. pierwsza lub druga klasa gimnazjum) można na tej części lekcji zrobić dramę z odpowiednią oprawą (król w koronie, ceremonialne ukłony, czołobitne zwroty itp.).
5. Nauczyciel prezentuje dalszą część filmu, w której Loci przestrzega przed podwyżką podatków i radzi, jak spożytkować zwiększone wpływy do budżetu.
6. Ochotnicy albo uczniowie wyznaczeni przez nauczyciela zapisują na tablicy te propozycje Lociego (np. zainwestujmy w drogi, w telekomunikację, w szkolnictwo wyższe itp.), o których nie pomyśleli uczestnicy wcześniejszej zainscenizowanej audiencji. Powołane wcześniej zespoły opiniują teraz te pomysły.