Hans-Herman Hoppe, Misesowskie argumenty przeciwko Keynesowi 20
Po zreferowaniu klasycznej teorii zatrudnienia, procentu i procesu kapitalistycznego, przede wszystkim w ujęciu szkoły austriackiej, przejdę do Keynesa i jego „nowej” teorii. Bez trudu dojdziemy do wniosku, że w świetle naszych wyjaśnień dotyczących starej teorii, „nowa” Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza jest z gruntu błędna i że rewolucja Keynesowska była jednym z intelektualnych skandali XX wieku11.
II. 1 Zatrudnienie
Keynes przedstawia fałszywą teorię zatrudnienia. W przeciwieństwie do teorii klasycznej głosi ona, że w warunkach wolnego rynku może wystąpić przymusowe bezrobocie oraz że rynek może pozostawać w stałej równowadze przy jednoczesnym przymusowym bezrobociu. Przyjąwszy, że takie niedomagania rynku są możliwe, ogłasza odkrycie ostatecznego ekonomicznego uzasadnienia dla interwencji sił pozarynkowych w działanie rynków. Ponieważ wolny rynek definiuje się w kategoriach pierwotnie nabytej lub wyprodukowanej prywatnej własności oraz dobrowolności wszystkich interakcji pomiędzy prywatnymi właścicielami, widać jasno, że twierdzenia Keynesa sprowadzają się do próby skonstruowania kwadratowego koła.
Keynes rozpoczyna od fałszywego twierdzenia, że „szkoła klasyczna (...) bezrobocia niedobrowolnego’ w ścisłym tego słowa znaczeniu (...) nie dopuszcza” (Keynes 2003, s. 15)12\ W rzeczywistości nie czyniła ona takiego założenia. Teoria klasyczna mówiła tylko, że przymusowe bezrobocie jest logicznie i prakse-ologicznie niemożliwe, o ile funkcjonuje wolny rynek. Nigdy nie podawano w
" Spośród literatury pro-Keynesowskiej zob.: S. Harris (1948a), A. Hansen (1953); z literatury anty-Keynesowskiej zob.: H. Hazlitt ([1959] 1973,1984).
12 ' Cytaty z Ogólnej teorii... Keynesa opisane w nawiasie „(Keynes 2003, nr strony)” przytaczam za: J.M. Keynes, Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza, PWN, 2003; tłum. M. Kalecki, S. Rączkowski. Pozostałe cytaty w tłumaczeniu własnym - WF (przyp. tłum.).