AGH; WGGiOŚ; KGOOŚiG; Sedymentologia - materiały pomocnicze do wykładów; CZ. 1
WSTĘP
Sedymentologia - nauka o skałach osadowych. Zajmuje się opisem, klasyfikacją i genezą osadów nie skonsolidowanych i zwięzłych. Bada m. in.:
- procesy sedymentacyjne,
- budowę osadów,
- środowiska sedymentacyjne.
Procesy sedymentacyjne - procesy fizyczne, chemiczne, biogeniczne i biochemiczne, prowadzące do powstawania osadów.
Budowa skał osadowych - obejmuje teksturalne cechy osadów oraz struktury sedymentacyjne.
Środowiska sedymentacyjne - miejsca (obszary), w których odbywają się procesy sedymentacyjne (np.: rzeki, oceany, pustynie itp.).
Sedymentologia wykazuje związki m. in. z:
- biologią (paleoekologia, środowiska),
- chemią (wietrzenie, diageneza),
- fizyką (erozja, transport, depozycja).
W rozpoznawaniu i rekonstrukcji kopalnych środowisk sedymentacyjnych, w których procesy sedymentacyjne odbywały się przed „milionami” lat pomaga (pomimo wielu ograniczeń) metoda aktualistyczna (aktualizm geologiczny).
Zgodnie z ideą metody aktualistycznej - wszystkie procesy zachodzące obecnie na Ziemi zachodziły także w przeszłości, czyli „teraźniejszość może być kluczem do przeszłości”.
Poznawanie współczesnych procesów geologicznych pomaga w rozpoznawaniu ich w zapisie geologicznym. Np. riplemarki (struktury sedymentacyjne depozycyjne; str. 34 opr.) wieku np. 100 min lat, tworzyły się pod wpływem zbliżonych procesów i w podobnych warunkach jakie panują współcześnie podczas powstawania takich struktur.
Głównym celem badania kopalnych środowisk sedymentacyjnych jest rekonstrukcja geografii minionych okresów (paleogeografii*), procesów sedymentacyjnych oraz klimatu.
*Paleogeografia - nauka zajmująca się rekonstrukcją rozmieszczenia lądów i mórz w poszczególnych okresach dziejów Ziemi.
Zapis sedymentologiczny w postaci osadów ujawnia stosunkowo dokładny obraz kopalnych środowisk sedymentacyjnych.
Wer. 1.
Opr. Piotr Strzeboński; strzebo@geol.agh.edu.pl