(2.6) Twierdzenie Wedderburna. Każda prosta K-algebra A jest izomorficzna ze skończoną sumą prostą algebr postaci Mnt(Di), gdzie Z), są -algebrami z dzieleniem.
Dowód. Wiemy, że regularny ,4-moduł A ma skończony rozkład na sumę ^4-modułów prostych V). Pogrupujmy te składniki tak, by moduły należące do tej samej grupy były parami izomorficzne, zaś należące do różnych grup - nie:
Zauważmy, że jeśli moduły V, V' leżą w różnych grupach, to każdy A-homomorfizm V —> V' jest zerowy. Zdefiniujmy nowe A-moduły:
1^ = 014, dla i=l,...,k.
Wówczas dla i j każdy Ahomomorfizm Wi —> Wj jest zerowy. Stąd oraz z równości A = W\ © • • • © Wk wynika, że
End„(>l) = End>i(Wi) © • • • ® End^W*).
Wobec tego, na mocy (2.4), mamy
A = EndA(A)opp = EndA(W1)opp © • • • 0 EndA(Wk)opp.
Na mocy (2.5) mamy Stąd
End^(Wi)opp«Mn.(Di), gdzie D1opp = End^Pa) A = Mni(Di) © • • • © M„k(Dk). □
(2.7) Stwierdzenie. Jeśli K jest ciałem algebraicznie domkniętym, A jest if-algebrą, zaś V jest A-modułem prostym, to pierścień z dzieleniem D = End^(T) jest izomorficzny z K.
Dowód. Wybierzmy dowolny element <5 € D. Ponieważ ciało K jest algebraicznie domknięte, przekształcenie liniowe S ma wektor własny 0 v € V: S(v) = \-v dla pewnej wartości własnej A 6 K. Skoro (<5—A-l)(u) = 0, przekształcenie 5 — A • 1 € D nie jest odwracalne, zatem <5 — A • 1 = 0. Wynika stąd, że ó € K. □
(2.8) Stwierdzenie. Jeśli G jest grupą skończoną, zaś K jest ciałem algebraicznie domkniętym oraz char(/f) \ |G|. to
KG = Mni {K) © • • • © M„k (K). □
Zauważmy, że porównując wymiary obu stron nad K otrzymujemy = |G|.
Liczby naturalne k oraz n\,... .Tik są ważnymi niezmiennikami grupy G. Zajmiemy się teraz wyjaśnieniem ich związku z G.
Niech KG będzie dowolną algebra grupową. Dla skończonej klasy sprzężoności C C G zdefiniujmy element C = Z{9 -9 € C) € KG.
(2.9) Twierdzenie. Centrum algebry KG jest podprzestrzenią liniową rozpiętą przez elementy Ć, gdzie C przebiega zbiór skończonych klas sprzężoności w grupie G.
Dowód. Element a € KG jest centralny wtedy i tylko wtedy, gdy jest przemienny z każdym elementem h e G, to znaczy gdy mamy hah~l = a dla wszystkich h S G.
Oczywiście warunek ten jest pełniony dla elementów C. Niech a = ^ agg € KG będzie elementem centralnym. Z warunku hah~1 = a wynika, że
■ g dla h € G.
^aghgh-1 =J2an
2