Założenia teoretyczne i metodologiczne nauk o polityce publicznej 25
daje się, że bardziej płodna niż ich rozdzielenie może się okazać perspektywa ich twórczej integracji — sfera badań teoretycznych służy budowaniu konceptów teoretycznych, których weryfikacja następuje poprzez ich wykorzystanie w sferze uprawiania polityk publicznych. Wyniki tej weryfikacji przyczyniają się do rewizji koncepcji i teorii.
Ważne dla rozwoju studiów nad politykami publicznymi jest znalezienie pomostów między metodologią pozytywistyczną (postpozytywistyczną) a orientacją konstrukty-wistyczną (w jej umiarkowanej wersji). Ich przeciwstawianie nie poszerza zdolności poznawania rzeczywistości społecznej. Zdaje się, że bardziej właściwe byłoby przełamywanie dzielących ich barier. Nie jest to jednak postulat ich syntezy ani kumulatywnego postrzegania. Kierunku ich zbliżenia należałoby raczej upatrywać w próbie łączenia różnorodności z dialogiem. Takie eklektyczne podejście może służyć integracji konceptów i metod, których wykorzystanie może poszerzać zdolności badawcze. Taki pogląd stopniowo zyskuje zwolenników obu tych podejść. Podejście binarne wydaje się nazbyt mechanistyczne, szczególnie przy założeniu, że rzeczywistość społeczna ma charakter kompleksowy, emergentny i kontyngentny.
W sferze metodologicznej rozwój badań nad politykami publicznymi wymaga pluralizmu metodologicznego. Zasadne wydaje się łączenie różnych podejść i metod badawczych w celu przełamania monocentryzmu cechującego się ekskluzywnością stosowanych metod oraz niechęcią do integrowania w ramach określonego zagadnienia badawczego metod zwyczajowo przypisywanych innym orientacjom teoretycznym. Podejście postulujące dialog pomiędzy różnymi paradygmatami metodologicznymi — w celu konstruowania podejścia interdyscyplinarnego opartego na zasadzie komple-mentarności i synergii rozmaitych porządków konceptualnych — to, zdaje się, obiecująca perspektywa.
Allison G.T., Essence ofDecision: Explaining the Cuban Missile Crisis, Glenview 1971.
Anderson J.E., Public Policy-Making, New York 1974.
Bardach E., The Implementation Gamę. What Happens after a Bill Becomes a Law, Cambridge 1977.
Berger P.L., Luckmann T., The social construction of reality: a łreaties in the sociology of ktiowledge, London 1967. Bobrow D„ Dryzek J., Policy analysis VY design, Pittsburgh 1987.
Brewer G.D., DeLeon P., Foundations of policy analysis, Homewood 1983.
Campbell J.L., Institutional Change and Globalization, Princeton 2004.
Cobb R.W., Elder C.D., Participation in American politics: the dynamics of agenda building, Boston 1972. Cohen D., March J.G., Olsen J.P., A garbage can model of organizational choice, „Administrative Science Quarterly” 17,1972, nr 1.
Deleberative Policy analysis, red. Hajer M., Wagenaar H., New York 2003.
DeLeon P., Democracy and the policy Sciences, Albany 1997.
Dilthey W., Przeżycie i twórczość poetycka, [w:] Z. Kuderowicz, Dilthey, Warszawa 1987.
Donaldson L., The Contingency Theory of Organizations, Sydney 2001.
Dubnick M., Bardes B., Thinking about public policy, New York 1983.
During D., Participatory policy analysis in a social service agency: a case study, „Journal of Policy Analysis and Management” 12,2003.
Wrocławskie Studia Politologiczne 18. 2015 © for this edition by CNS