3110399261

Ćwiczenie 10. Metody izolacji i rozdziału kwasów nukleinowych. 18

1.3    Włączyć zasilacz i ustawić parametry elektroforezy, tj. napięcie 120V, czas trwania procesu 45 minut. Rozpocząć proces elektroforetycznego rozdziału kwasu deoksyrybonukleinowego.

1.4    Po zakończeniu elektroforezy wyłączyć zasilacz i odłączyć aparat od źródła zasilania. Ostrożnie zdjąć pokrywę i wyjąć z buforu tackę tUVp wraz ze znajdującym się na niej żelem. Zlać do oznaczonego naczynia bufor elektroforetyczny celem jego ponownego wykorzystania (na zużytym buforze uzyskujemy gorszą jakość rozdziału).

1.5    Obejrzeć żel pod lampą UV i zanotować wyniki rozdziału dla poszczególnych próbek.

Uwaga: UV jest promieniowaniem szkodliwym (jest silnym mutagenem) dla skóry, a zwłaszcza dla oczu (następują zmiany nieodwracalne). Należy zawsze stosować ochronne okulary lub przyłbice osłaniające całą twarz. Promieniowanie UV stosowane jest m.in. do sterylizacji pomieszczeń (zaburzenia fizjologii mikroorganizmów są tak duże, że giną one po kilku minutach).

1.6    Ilościowo przenieść żel do oznaczonego naczynia celem jego ponownego wykorzystania.

3.2.6    Konserwacja aparatury i sprzętu laboratoryjnego (czynności do wykonania bezpośrednio po ćwiczeniu)

1.1    Bezpośrednio po wykonaniu ćwiczenia należy umyć łagodnym roztworem detergentu wszystkie części składowe aparatu do elektroforezy.

1.2    Umyć dokładnie wszystkie wykorzystywane podczas ćwiczenia elementy wyposażenia laboratoryjnego oraz szkło laboratoryjne.

1.3    Bardzo dokładnie wypłukać wodą (w kolejności: obficie wodą wodociągową, 2-3 razy destylowaną i 2 razy dejonizowaną) wszystkie umyte elementy.

6.3    Umytą aparaturę i szkło pozostawić do wyschnięcia w temperaturze pokojowej.

1.4    Przetrzeć dokładnie blat stołu laboratoryjnego wodą z detergentem, następnie wodą i wytrzeć do sucha.

3.2.7    Opracowanie wyników

W celu opracowania wyników uzyskanych podczas przeprowadzonych doświadczeń należy:

•    wykreślić krzywą kalibracyjną dla żelu przez odłożenie drogi migracji względem logarytmu dziesiętnego liczby par zasad (bp) dla molekularnego standardu wielkości;

•    określić liczbę fragmentów i przybliżony rozmiar każdego z fragmentów (w bp) powstałych w wyniku trawienia enzymami;

•    narysować mapę restrykcyjną plazmidu pUC19 dla EcoRI i Haell.

4. Literatura

Berg J. M., Stryer L., Tymoczko J. L. „Biochemia"; Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. Kłyszejko-Stefanowicz L. „Cytobiochemia"; Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002. Kłyszejko-Stefanowicz L. (red.) „Ćwiczenia z biochemii"; Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.

Toczko M. i Grzelińska A. (red.) „Materiały do ćwiczeń z biochemii"; Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2001.

Walory J., Pilarek M., Kalinowska M., Jaworowska-Deptuch H. „Biochemia. Ćwiczenia laboratoryjne"; Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2010.

Westermeier R. „Electrophoresis in Practice"; Wiley-VCH, Weinheim 2001.

www.ichip.pw.edu.pl/pilarek/biochemia