słyszy o „wielkich” sukcesach, władze samorządowe dają dofinansowanie, a pseudo karatecy bogacą się. Ten przykry proceder ma również miejsce w moim mieście. „Instruktorzy” karate nawet nie ukrywają, że znaleźli sposób na dobry - „uczciwy” interes. Pisząc pracę licencjacką, pytałem tych panów o ich sukcesy wychowawcze, nie dosyć, że ich nie mieli, uczciwie przyznali, że interesują się tylko sukcesami sportowymi i związanymi z tym zyskami. Szkoda, że nikt przy okazji nie myśli o tym, jaką krzywdę wyrządza się młodym adeptom sztuk walki. Widuję te dzieciaki przy różnych okazjach, tu nawet nie chodzi o braki w ich umiejętnościach technicznych, problemem jest ich zachowanie. Arogancja, roszczeniowe podejście do uprawianej sztuki, parcie na pseudo sukcesy. Smutne jest również to, że ich rodzice nakręcają się na byle zawodach, jak kibole piłkarscy. Nikt z nich już nie pamięta, co to jest droga karate. Dlatego właśnie zdecydowałem się opisać w tej pracy drogę karate tych nielicznych, którzy nie wypaczyli idei. Z przyczyn oczywistych nie przeprowadzę analizy przykładów negatywnej drogi, nikt z tych „mistrzów” dobrowolnie się temu nie podda. Nie mniej skorzystam w celu obnażenia tego stanowiska z ich oficjalnych publikacji.
Rozdział pierwszy przedstawia charakterystykę sportów, systemów i sztuk walki, przytacza też definicję i historię karate. Rozdział drugi to przesłanie karate, opis roli mistrza karate, w części trzeciej tego rozdziału poruszono problem kontrowersji związanych z karate w naszej części świata. Rozdział trzeci Karate w świetle teoretycznych aspektów wychowania, opisuje tę sztukę poprzez kulturę fizyczną. Łączy karate z założeniami i celami wychowania fizycznego, przedstawia wartości wywodzące się z karate. Rozdział czwarty to Problematyka badań własnych. Cel i przedmiot badań, problemy i hipotezy badawcze, metodologie, teren i organizację badań. Wreszcie rozdział piąty to Analiza wyników badań., w aneksach zamieszczono treść wywiadów z badanymi mistrzami karate.
10