56 STANISŁAW DOBRZYCtfl. |S87]
»okopisto — obficie, pełno; okopisto^ jest masła w garnuszku, albo
zboża w miarce.
uoJcropa — okropność, ale w znaczeniu dobrem: njuz taki rad by u, co
jaz wkropau.
wkrutńe — bardzo: „wkrutńe go lufiqu, albo: prydauaby mi śe Uokrutne taka kśo"zecka*.
wktaby — oktawy, 1) czas od Bożego Ciała do drugiego czwartku,
2) nabożeństwa odprawiane w tym czasie.
Wmnes — całkiem, zupełnie.
ąóntar — ołtarz.
Wpacny — przewrotny, śmieszny, n. p. rtakaś dśewcha uopacna“.
wpacńe — odwrotnie, śmiesznie: „Uopacńe gada11.
Wpastyryć — zawiązać chustkę w tyle. skrzyżowawszy ja na piersiach,
tak aby ręce były swobodne.
wpwat — opłata.
Wstawić — zostawić „ yostawić dźeckou zn. przestać karmić dziecko
piersiami W tern znaczeniu już w w. XV.: ostavicz infantem ab ablactatione amovere Bruckner. Kazania średniowieczne I str. 69, ostavyenye ablactatio Bibl. Szar. 24a.
Wstregi — czernice.
Wsyvka i wbsyvka — kołnierz u koszuli, zwłaszcza jeżeli jest haftowany.
wzbebwać — pomierzwić, rozwiązać, rozpuścić: „ wćepka śe Wzbebuauau
zn. rozwiązała; człowiek „ wzbeb\xanyu: rozczochrany, mający ubranie w nieładzie.
Wzbuchany -- rozpuszczony, zuchwały.
Wzbuchańec — t. s.
wzbić śe — spełznąć na niczem, nie dojść do skutku; n. p. „resele śe
wz8e\iou.
Wzcaperyć — rozłożyć, n. p. ręce ; por. ros. pacTontipuTb, i małoruskie
po3TonipnTH.
Wzerva — rezerwa.
Wzchytać śe — puścić się: „kaześ śe tak Wzchyla\\?u pytanie zwrócone
do chłopca spieszącego.
Wzkosny — rozkoszny, piękny; n. p. „ wzlcosne zytou.
Wzmamcony — z rozpiętem ubraniem, zwłaszcza koszulą „takiś wz-
mamcony. jakbyś kotom cycka dava\\u.
Wzmarkocony — rozgniewany, rozżalony, smutny.
Wzmarkoćić śe — rozżalić się, rozgniewać się.
Wzmazany — rozpłakany, płaczliwy.
Uozmówić — odradzić „ WzmdwaćLL odradzać, perswadować.