40 STANISŁAW DOBRZYCKt. [371]
bana — 1) bania 2) dynia 3) w znaczeniu przenośnem, o człowieku,
zwłaszcza o dziecku: „padam vam, taka vam bana mqndra, co jaze strach !u
bańdźoch — brzuch; wyraz zgrubiały.
bazgera — sukmana. Wyraz ten gdzieindziej jest nieznany, i nie ma
go w żadnym słowniku. Jeden z chłopów Krzęcińskich zapewniał mię, że wyraz ten jest używany tylko w parafii Krzę-cińskiej, Pobiedrskiej i Porębskiej, (wszystkie trzy na pra wym brzegu Wisły), gdzieindziej, n. p. za Wisłą nie. Linde ma wyr. bluzgier, zn. palatynek kobiecy (u Krasickiego). bazy śe — zachciewa się. W innych okolicach bazy śe; prof. Malinowski wyprowadza z czeskiego: baziti na nćco. pocem; zn. żądać czego, tęsknić.
bydźora — cześć ubrania kobiecego, obcisły watowany kaftan na zimę. bqk — nieprawe dziecko; skrócone z bękart a to z niem. banlcart. bekaldr — bakałarz; etymol. lud. do bekać, beczeć. berdyja,
beskurcyjd i beśknryjd,
bestva — te trzy wyrazy zastępują wyraz bestyja, którego użycie jest
grzechem.
bestyjon — bastyon; etym. lud.; „stojemy v persem bestyjońeu. bez — często w znaczeniu przez, i odwrotnie.
bezrok, nie używane samo tylko w połączeniu z na: na bezrok — na
rok przyszły; st. poi. przezrolc. bęfckać — pięścią bić.
blacha — 1) blacha 2) pars pro toto: piec kuchenny. bluzka — część ubrania chłopca, rodzaj marynarki płóciennej z aksamitnym zazwyczaj kołnierzem.
bobo, bobko, bobuśko, boćko — strach, straszydło.
bocoń — bocian.
bolak — wrzód, liszaj.
brevider — krótko a węzłowato. (Pob.)1)
brycny — zgrabny, wesoły: brycnd dzenclia: zn. dziewczyna do tańca i do różańca.
bryśkam, —ds, -~ać — wyraz oznaczający chodzenie, ale niekoniecznie
w pewnym celu; np. o dziewczynie, która w danej chwili
Pewna ilość wyrazów w Słowniku pochodzi ze wsi Pobiedr, sąsiadującej z Krzęcinem; gwara w Pobiedrze jest zupełnie taka sama jak w Krzęcinie, jeżeli jednak co do jakiego wyrazu nie mam pewności, czy i w Krzęcinie jest używany, daję w nawiasie (Pob.).