3702671929

58 STANISŁAW DOBRZYCKI. [389]

pleni — urodzajny: „role jos pleńi^u• o zbożu: „zboze pleńe^u zn. zboże,

w którera jest dużo ziarna. Przymiotnik utworzony od tematu rzecz, plon, cerk. NAłniK, z pierw. *pelno—. Z przeczeniem nepleńi.

puachta — 1) prześcieradło, którego używają także do noszenia trawy,

stąd nawet w tem ostatniem rozumieniu częściej się tego wyrazu używa, 2) ubiór kobiecy.

pylony — o gruncie: nieurodzajny, o jedzeniu: niesłone, niesmaczne;

por. czeskie plany, zn. nieurodzajny. pocesna — poczęstunek.

podema — kawałek drzewa pod rozworą, podtrzymujący dyszel ku górze. podwavce — miejsce pod ławką: „sulcdm po poduavcu^a. podowek — „noś v podonku^u zn. nieść we fartuszku albo w spódnicy. podoręⁿd£e — na podoręⁿd£u: po pod ręką; n. p. „pińqⁿdze sq^m na podo-

rę"d£u^u zn. są każdej chwili pod ręką, do wzięcia. podśyadcać i ześwddcać 1) pochlebiać, a stąd 2) dawać do jedzenia

coś lepszego, aniżeli innym; n. p. żona _7yześ\adcd^u mężowi, albo matka ulubionemu dziecku.

pogródka — przyzba.

pockwiśćel — lekkoduch, zbijak.

pojęfć —    końa^u zn. wdziać mu użdzienicę.

poknadać — płytko a szeroko orać (pierwszy raz).

poxxóvka — p. pola: pewna przestrzeń gruntu uprawnego, obejmująca

zwykle jednę piątą lub jedne czwartą morga. pÓMslcrynek — w skrzyni mała skrzyneczka z boku u góry. pom$tovać — wyrzekać, przeklinać. po^oznajmovac — powynajmować.

popowedńejsy — popołudniowy; pod. dopowedńejsy zn. dopołudniowy. popryc — na popryc: na poprzek. popśńić śe — zepsuć się. porę¹¹ cny — dogodny.

porękovaó śe — podać sobie ręce {„potem śe porękoval'i i oześti^u). posetiny — poselstwo, wysłanie starszego gospodarza z prośbą o rękę

dziewczyny.

posyc, posyva6 — p. chaupę: dawać strzechę. potrav — otawa, drugie siano.

potvorńak — potwór, o człowieka: „my tyk potvorńakow sty"d vyzenema^u. potyl dotyl — potad dokąd; także w znaczeniu: jeszcze; n. p. o chorym:

„jesce śe ta trymd potyl dotyl^u. pozdro\eć — wyzdrowieć. pozór — baczenie: davać pozór, zn. uważać.