4631369768

OZNACZANIE AZOTANÓW(III), (V) I TLENKÓW AZOTU 1191

HN-CH₂— CH₂— NH₂

NH

Rysunek 8. Związek azowy otrzymany w układzie pararozanilina (PRA)~NEDA

W wielu następnych modyfikacjach metody Griessa-Ilosvaya, alternatywnie dla rakotwórczej 1 -naftyloaminy stosowano dichlorowodorek N~{ 1 -naftylo)-etyle-nodiaminy. NEDA łatwo ulegała reakcji sprzęgania, również w środowisku kwaśnym. Tarafder i Rathore [64] sprzęgali NEDA z solą diazoniową kwasu 4-aminofe-nylomerkaptooctowego, uzyskując niebiesko-fioletowy barwnik (Rysunek 9) o współczynniku absorpcji 4,65-10⁴1 mol'¹ cm^-1. W metodzie tej zarówno diazowa-nie jak i sprzęganie zachodziło w środowisku kwaśnym, nie istniała więc konieczność ścisłej kontroli pH. Czuła i selektywna reakcja pozwoliła na oznaczenie od 0,02 do 0,80 pg ml'¹ NO'.

HOOC—H₂C—S—    N = N    NH—CH->—CH-»—NH-)

Rysunek 9. Barwnik azowy otrzymany przez Tarafdcra i Rathora [64]

Nauk i "v amerykańscy przeprowadzili eksperyment porównujący dwie znane już modyfikacje Shinn i Saltzmanna z nowym układem 4-NAN-NEDA [65]. Dane eksperymentalne dowiodły, iż czułość, precyzja i dokładność metody rosła w szeregu SA-NEDA < SAM-NEDA < 4-NAN-NEDA (stosunek czułości wynosił odpowiednio 0,72 : 0,84 : 1,00).

W przypadku analogicznej reakcji 3-nitroaniliny (3-NAN) i NEDA [66], otrzymano barwnik o współczynniku absorpcji 4,9-10⁴1 mol'¹ cm'¹ oraz zakres prostoli-niowości metody 0,01-0,80 pg ml'¹ NO". Kolejną modyfikację metody Griessa-