6771815007

Marcin Sieńczyk Załącznik 2

Katepsyna G

Proteinaza 3

NSP4

Rysunek 1: Struktura ludzkiej katepsyny G (lCGH.pdb), neutrofilowej elastazy (lPPG.pdb), proteinazy 3 (lFUJ.pdb) oraz NSP4 (4Q7Y.pdb). Kolorem zaznaczono reszty katalityczne: Serl95 (żółty), His57 (niebieski) i Aspl02 (czerwony).

W normalnych warunkach aktywność CatG i HNE jest precyzyjnie regulowana przez naturalne, endogenne inhibitory proteaz serynowych — serpiny, głównie przez a2-makroglobulinę, «i-antytrypsynę i wydzielniczy inhibitor proteaz leukocytarnych (SLPI).² Często jednak, na skutek wydzielania przez neutrofile reaktywnych form tlenu (w procesie określanym jako oxidative burst), dochodzi do inaktywacji serpin, czego konsekwencją jest zaburzenie delikatnej równowagi między aktywną formą proteazy, a kontrolującym jej aktywność endogennym inhibitorem. Podejrzewa się, że fizjologicznym następstwem utraty kontroli nad aktywnością neutrofilowej elastazy może być rozwój szeregu chorób układu oddechowego, jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (COPD), zespól ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), rozedma płuc czy przewlekłe zapalenie oskrzeli.¹ Na uwagę zasługuje także fakt, że przewlekła obturacyjna choroba płuc jest jedną z głównych

1

a) Tetley T.D.: Proteinase imbalance: its role in lung disease, Thorax, 1993, Ą8, 560-565; b) Umeki S., Niki Y., Soejima R.: Elastase/antielastase systems in pulmonary diseases, Am. J. Med. Sci., 1988, 296, 103-106.