8228807822

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

menty formowania i sterowania położeniem wiązek. Samodzielnie w Oddziale opanowano dziedzinę radarów pracujących ze zmodulowaną czę-stotliwościowo falą ciągłą. Charakteryzują się one niską efektywną mocą promieniowania i przez to mieszczą się w kategorii radarów trudno wykrywalnych. Prace obejmowały radary o różnym zastosowaniu: morskie, lądowe i lotniskowe. Wdrożono do produkcji radar mobilny RM-100 jako posterunek brzegowy do wykrywania celów nawodnych oraz nawigacyjny radar okrętowy CRM-200, oba przeznaczone dla potrzeb Marynarki Wojennej.

Drugim nowym obszarem działalności w skali PIT była radiolokacja bierna. Rozpoczęła się ona opracowaniem systemu antenowego i konstrukcji urządzenia BREŃ-R realizowanego przez Oddział PIT we Wrocławiu. Jest to urządzenie klasy RWR/ESM przeznaczone na okręty. Prace zakończone zostały wdrożeniem. Oddział w Gdańsku był koordynatorem projektu urządzenia BREŃ-2 jako stacji rozpoznania systemów radiolokacyjnych klasy ELINT/ESM, które przeznaczone jest dla szczebla taktycznego Wojsk Lądowych. Prace zostały zakończone wdrożeniem i produkcją urządzenia. Kolejną pracą z dziedziny rozpoznania radioelektronicznego było opracowanie i wdrożenie wspólnie z Akademią Marynarki Wojennej kontenera SROKOSZ. Umożliwia on prowadzenie rozpoznania zarówno w paśmie radiolokacyjnym, radiowym i podczerwieni. W uzupełnieniu opracowano cały typoszereg dookólnych i kierunkowych anten szerokopasmowych, z zastosowaniem do systemów rozpoznania radioelektronicznego różnego przeznaczenia.

W zakresie przetwarzania informacji kontynuowane były prace związane z integracją informacji z wielu źródeł, systemami kierowania i dowodzenia związane w szczególności z ruchem lotniczym. Obejmowały one współudział w projekcie dotyczącym dowodzenia lotnictwem myśliwskim w ramach projektu ORZYC. Opracowano też rodzinę systemów TRACER jako stanowiska pracy kontrolerów ruchu lotniczego (rys. 13.4).

Rys. 13.4. Kabina operatora stanowiska TRACER

Zostały one zainstalowane na kilkunastu krajowych lotniskach zarówno cywilnych jak i wojskowych.

W dziedzinie przetwarzania informacji kolejnym obszarem zainteresowania jest integracja informacji z różnych urządzeń pokładowych platform lotniczych. W tym zakresie Oddział brał udział w projektach BRYZA i KRYL-lot. Pierwszy dotyczył stanowiska dowodzenia samolotu patrolowego z wymianą informacji z systemem naziemnym. Drugi dotyczył modernizacji śmigłowca Mi-14 służącego do wykrywania okrętów podwodnych, integrujący systemy wykrywania hydrolokacyjnego i magneto-metrycznego oraz połączenie ich z systemem kierowania i dowodzenia Marynarki Wojennej.

Obecna struktura organizacyjna Oddziału Gdańskiego PIT obejmuje trzy zakłady naukowo-badawcze i zespół obsługi administracyjno-technicznej. Obszar działalności pokrywa prace studialne, naukowo-badawcze, projektowe i konstrukcyjne z dziedziny:

-    urządzeń radiolokacji czynnej z ukierunkowaniem na zastosowania morskie,

-    urządzeń rozpoznania radioelektronicznego,

-    systemów antenowych i zespołów mikrofalowych do urządzeń radiolokacyjnych i radiokomunikacyjnych,

-    systemów przetwarzania i zobrazowania informacji radiolokacyjnej dla zastosowań morskich, lotnictwa cywilnego i systemów rozpoznania,

-    podsystemów radiokomunikacji, radionawigacji, hydrolokacji, magnetometrii i innych.

13.1.2. Charakterystyka działalności Oddziału Wrocławskiego PIT

Zbigniew Kempisty

Wrocławski Oddział Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji istnieje formalnie od 1 lipca 1993 roku. Powstał on w wyniku przejęcia przez PIT tej części Instytutu Technologii Elektronowej Politechniki Wrocławskiej, która była związana z działalnością w dziedzinie techniki mikrofalowej. Działalność ta we Wrocławiu była prowadzona pod różnymi szyldami od roku 1957. Tak więc niemal przez całą historię polskiej radiolokacji ośrodek wrocławski wniósł swój znaczący wkład.

Początki prac z dziedziny mikrofalowej elektroniki próżniowej sięgają roku 1957, kiedy to w powstałym w 1956r. Oddziale Wrocławskim Przemysłowego Instytutu Elektroniki rozpoczęto prace nad lampami o fali bieżącej (LFB) o niskich szumach. Lampy te były zamiennikiem lampy UW-1M, pracującej w paśmie S jako przedwzmacniacz w stacji radiolokacyjnej P-30 produkcji radzieckiej. Pierwsza lampa LFB-5 (rys. 13.5) była wykonana w technologii szklanej i ogniskowana zewnętrznym solenoidem. Sygnał wejściowy i wyjściowy wpró-

130