dr inż. Zbigniew Owczarek Laboratorium Izolacji Termicznych
Metody badawcze lub obliczeniowe określania izolacyjności cieplnej (współczynnika przenikania ciepła) okien i drzwi wyznaczają następujące dokumenty wyrobów:
- norma PN-EN 14351:2006 -1 [1 ],
- ZUAT [2] i [3]- Zalecenia Udzielania Aprobat Technicznych,
- Aprobaty Techniczne ITB,
- Rekomendacje Techniczne ITB.
Natomiast wymagania w zakresie współczynnika przenikania ciepła okien i drzwi zostały ujęte przepisami krajowymi podanymi w [4],
W odniesieniu do metod badawczych określania współczynnika przenikania ciepła, ww. dokumenty wyrobów powołują jedyną, uznaną i najbardziej rozpowszechnioną w świecie metodę tzw. kalibrowanej (CHB) lub osłoniętej skrzynki grzejnej (GHB) przedstawioną w PN-PN-EN ISO 8990:1998 [5].
Metoda została opracowana w oparciu o podstawową zasadę bilansu cieplnego, ujmującego rzeczywistą i ściśle zdefiniowaną w warunkach laboratoryjnych stacjonarną wymianę ciepła przez badane próbki w skali naturalnej.
Norma [5] podaje jedynie wymagania ogólne dotyczące aparatury i jej kalibracji, próbek przeznaczonych do badań i samych pomiarów, dlatego w odniesieniu do poszczególnych rodzajów komponentów przegród budynków powstały następujące normy lub dokumenty: PN-EN ISO 12567-1:2004 [6] dotyczącą sposobu badania kompletnych okien i drzwi,
- PN-EN ISO 12567-2:2006 [7] dotyczącą sposobu badania okien dachowych i innych komponentów przeszklonych wystających poza lico przegród (Procedura badawcza ITB nr LF-10 [8],
PN-EN 12412-2:2005 [9] i Procedura badawcza ITB nr LF-11 [10] dotyczące sposobu badania kompletnych ram okien lub drzwi albo profili takich jak słupki, ślemiona itd.
Dokumenty [1], [2], [3] i [4] powołują także normy i dokumenty [11M19] dotyczące określania wartości:
współczynnika przenikania ciepła centralnego pola powierzchni szyb zespolonych,
- współczynnika przewodzenia ciepła materiałów stosowanych do wykonywania ram okiennych i drzwiowych oraz materiałów nieprzezroczystych do wypełniania tych