9576709008

pojawiają się czasem mszaki pełniąc funkcję zbiorowisk pionierskich, przygotowując podłoże do dalszej sukcesji. Przyjmując założenia Myczkowskiego [l.c.], tego typu zbiorowiska we wschodniej części Beskidu Małego należałoby uznać, według kryterium areału, za potencjalne siedlisko Dentario glandulosae-Fagetum, natomiast na zachód od Soły - za Luzulo luzuzloidis-Fagetum.

Luzulo luzuliodis-Fagetum typicum, postać z Calamagrostis arundinacea (tabela 21) Rozmieszczenie i warunki siedliskowe

Najwięcej płatów Luzulo luzuliodis-Fagetum typicum, postać z Calamagrostis arundinacea stwierdzono w leśnictwie Zakocierz poniżej Gibasów, w pobliżu szlaku z Rzyków Jagódek na Laskowiec oraz Królewizny. Pojedyncze płaty zlokalizowano również na Przełęczy Przegibek, w Wilkowicach oraz w oddziałach leśnictwa Lipnik.

Skład florystyczny i struktura zbiorowiska wskazują na ubogą postać podzespołu. Jej płaty porastają najczęściej gleby brunatne bielicowe na siedlisku LG lub LMG. Większość drzewostanów przedstawia I stopień uszkodzeń przez zanieczyszczenia przemysłowe, a nieliczne (głównie z zachodniej części Beskidu Małego) - II stopień. W badanych fitocenozach odnotowano także uszkodzenia biologiczne wywołane przez opieńkę (max w 20%) oraz przez owady (Ślemień, Zakocierz, max do 30%).

Ryc. 31. Rozmieszczenie L. l.-F. postać z Calamagrostis arundinacea w Beskidzie Małym

Analiza zasięgu wysokościowego płatów kwaśnej buczyny z trzcinnikiem wykazuje optimum ich występowania między 800 - 900 m n.p.m.

-110-