BDSM - Sybmolika.txt

Każda subkultura ma swoje własne, często do niej tylko przynależne symbole i
emblematy, nierozpoznawalne przez osoby spoza niej. Rozmaite społeczności
tworzące scenę BDSM nie są wyjątkiem. Biorąc pod uwagę powszechny brak
społecznej akceptacji dla praktyk BDSM-owych, takie symbole mogą spełniać
praktyczną rolę, a także stanowić wyraz przynależności do określonej grupy i
solidarność z innymi jej członkami. Dzięki nim mogą się oni rozpoznać bez
wzbudzania podejrzeń niewtajemniczonych.
Środowisko SM jest rozproszone i zróżnicowane, a jego instytucje – chwiejne I
niestabilne, więc są małe szanse, że symbole te zostaną definitywnie określone i
ustalone, co sprawia, że ich znaczenie może się różnić w zależności od regionu.
W niniejszej pracy spróbujemy przedstawić najbardziej znane.

Ogólne symbole BDSM
Ostatnio pojawiło się parę cieszących się pewną popularnością emblematów,
symbolizujących zainteresowanie tematyką SM.
Skórzana flaga Zaprojektowana przez pisarza i wydawcę, Tony’ego de Blase
(Fledermaus), który zaprezentował ją w roku 1989, podczas międzynarodowego
konkursu “Mr Leather” w Chicago; następnie szeroko przyjęta w USA, zwłaszcza w
SM-owym środowisku gejowskim. Obecnie cieszy się pewną popularnością na całym
świecie.
Chociaż najwyraźniej zainspirowany tęczową flagą lesbijek i gejów, de Blase
bardzo niechętnie wyjaśnia swoją koncepcję. 'Miałem zdecydowane powody by
zaprojektować flagę w takiej formie i kolorystyce, ale nigdy nikomu ich nie
ujawniłem’ – mówi. 'Wolę, by każdy, kto na nią spojrzy, sam ją interpretował i
widział w niej to, co najbardziej chce zobaczyć'. Ręcznie wykonany oryginał wisi
w chicagowskim Muzeum Skóry, ale jego twórca oddał swe dzieło społeczności.
Mimo, że pierwotnie pojawiło się w środowisku gejowskim, flaga ma pewne
znaczenie ogólne, choć umniejszone przez niefortunną dwuznaczność, jaka cechuje
słowo „skóra” w kontekście SM.
Emblemat BDSM Pojawił się w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, jako owoc
dyskusji na America Online i Usenet i zyskuje coraz większą popularność,
zwłaszcza wśród mieszanej społeczności wirtualnej.
Stworzony przez Steva Quagmyra, który wyjaśnia: 'Potrzebowaliśmy czegoś
dyskretnego, co miłośnicy BDSM mogliby nosić, by się rozpoznawać, ale co dla
outsiderów wyglądałoby jak całkiem niewinna, choć interesująca ozdóbka. To
musiało być coś, co dotąd nie było i miało szansę nie być masowo przyjęte przez
nastolatków, bikerów czy fanów heavy metalu; coś na tyle subtelnego i
dyskretnego, by mogło być noszone wśród niewtajemniczonych bez narażania się na
podejrzenia i niedyskretne pytania, a jednocześnie wystarczająco oryginalne i
charakterystyczne, by było zauważalne przez tych, którzy „wiedzą”.
Inspiracją był symbol opisany w „Historii O”. Podobieństwo do potrójnej wersji
symbolu Yin & Yang stanowiło duży plus; kojarzy się również z Kołem Chaosu'.
Trójdzielność może być interpretowana jako podział, ale i wzajemne przenikanie
się BD, DS i SM, a także jako przejaw zasady Safe, Sane, Consensual, oraz jako
podział na osoby Dominujące, Uległe i Switchujące. Falujące linie kojarzą się z
opadającym biczem, a okrągły kształt – jedność i solidarność środowiskową.
Kolorystyka może być różna, ale okrąg i dzielące go krzywizny muszą być
metaliczne. Quagmyr zastrzegł sobie prawa autorskie do symbolu, ale zachęca
wszystkich zainteresowanych do jak najszerszego jego stosowania.

Symbolika strojów

Lewa i prawa strona
Wśród miłośników SM panuje szeroko rozpowszechnione przekonanie, że noszenie
pewnych akcesoriów odzieżowych z lewej strony oznacza osobę dominującą,
Pana/Panią, z prawej zaś – uległą, niewolnicę/niewolnika. Źródło tego zwyczaju
nie jest znane, choć pewne niepotwierdzone teorie odwołują się do roku 1849,
kiedy to w San Francisco wybuchła Gorączka Złota. Kobiety były wówczas tak
rzadkie, że na tańcach ich rolę musieli przejmować mężczyźni. Wystająca z lewej
lub prawej kieszeni bandana wskazywać miała, czy jej właściciel jest tej nocy
partnerem wiodącym, czy podąża za prowadzącym.
W latach sześćdziesiątych zwyczaj ten był szeroko rozpowszechniony wśród
wielbicieli skóry na Wschodnim Wybrzeżu. Był też czas, gdy na Wybrzeżu Zachodnim
znacznie tego symbolu było odwrotne. Rozprzestrzenił się szczególnie wśród
społeczności gejowskiej. W zwykłym, nie BDSM-owym kontekście lewa strona
oznaczała partnera aktywnego, prawa zaś – biernego odbiorcę.

Strona 1

BDSM - Sybmolika.txt

Stosowano najrozmaitsze akcesoria. Najpopularniejsze były breloczki do kluczy,
zaczepiane na pasku. Stosowano też pętle z łańcuszka lub rzemyka, często
owinięte wokół epoletów skórzanej kurtki. Swoje preferencje można okazać
specyficznymi przedmiotami, wskazującymi bardziej konkretne zainteresowania:
kajdankami, kawałkami sznura, pejczami, maskami przeciwgazowymi itp. Symbolika
ta stosowana jest również w połączeniu z kodem chusteczkowym.
Nieco mniej znanym sygnałem jest noszony na widoku pęk kluczy, oznaczający, że
ich właściciel jest chętny i osiągalny. Te same klucze noszone w kieszeni
wkazują, że nie szuka się w danej chwili partnera. Ten sposób eliminuje
dwuznaczności pomiędzy symboliką wskazującą tymczasowe preferencje, a mniej lub
bardziej stałymi oczekiwaniami.
System lewa/prawa jest prawdopodobnie najbardziej popularnym znakiem
rozpoznawczym spośród wszystkich sygnałów, stosowanych w SM – nawet poza tym
środowiskiem. W Europie połowy lat siedemdziesiątych, gdy przekłuwanie jednego
ucha stało się wśród mężczyzn bardzo modne, powszechnie wiadomo było, że
homoseksualiści nosili kolczyk w prawym uchu. Bez względu na to, czy było to
prawdą, czy tylko plotką – do dziś mężczyźni decydujący się na pojedynczy
kolczyk w uchu instalują go w lewym, a nie w prawym.
Współcześnie, gdy nastawienie do tych spraw stało się mniej radykalne, a
zachowanie daleko idącej dyskrecji – nie tak istotne, podobne sygnały są mniej
powszechne, a na dodatek wprowadzenie do ogólnej mody takich elementów, jak
portfele, noszone na zwisających z kieszeni łańcuchach sprawiło, że coraz
trudniej określić, czy ma to jakiekolwiek ukryte znaczenie

Kod chusteczkowy
Powstał na początku lat siedemdziesiątych jako system umożliwiający rozróżnianie
bardziej specyficznych upodobań erotycznych. W tym czasie scena SM, a zwłaszcza
społeczność miłośników skóry w klimatach DS bardzo się rozrosła, skąd wynikła
potrzeba zastosowania precyzyjniejszych indykatorów co bardziej osobliwych
preferencji seksualnych. Po raz pierwszy kod chusteczkowy został zaprezentowany
przez Rona Ernsta i Alana Selby w ich sklepie “Leather N Things” w San
Francisco. W roku 1972 opublikowano go w Bay Area Reporter.
Kod różni się kolorami i ich znaczeniami w zależności od jego pochodzenia,
dlatego poszczególne publikacje często są mylne lub sobie przeczą. Niektóre
wersje są tak rozbudowane, że nawet znawca tematu miałby trudności, zapamiętać
wszystkie opcje, z których spora część była po prostu wymyślana przez twórców
publikacji, a nie brana z życia.
Do dziś funkcjonuje kilka kolorów-kodów. Poniżej przedstawiamy ich wybór.
Zwłaszcza czarny, czerwony, szary, brązowy, żółty i ciemnoniebieski są
powszechnie rozpoznawane i wciąż się liczą.
Sama chusteczka jest przeważnie sporą chustą stosownego koloru, którą przeważnie
nosi się w tylnej kieszeni dżinsów tak, by była wyraźnie widoczna i z
uwzględnieniem opisanego wyżej kodu lewa/prawa, gdzie lewa oznacza osobę
dominującą lub aktywną, a prawa – uległą lub bierną. Jeśli prezentacja chusty w
sposób opisany jest niemożliwa, bo na przykład nosimy lateks – można ją zawiązać
na odpowiednim przedramieniu. Jeśli nie chcemy określać naszej roli – można nią
obwiązać szyję.
Niektóre z tych kolorów są tak popularne, że używa się ich w ogłoszeniach
kontaktowych, a nawet jako słów-kodów, określających konkretne działania.
Dotyczy to zwłaszcza czerwonego, żółtego i brązowego. Czasami łatwiej jest
stwierdzić: „Rajcuje mnie żółte”, niż przyznać, że interesuje nas piss, czy
„mokre zabawy”...

Czarny: Painplay/Zabawa bólem, Whipping/Batożenie
Ciemnoniebieski: Fucking/Rżnięcie
Jasnoniebieski: Oral Sex/Seks oralny
Brązowy: Scat/Kał
Szary: Bondage/Wiązanie
Oliwkowy/Khaki: Militaty Scenes/Sceny wojskowe
Jasnoróżowy: Anal Toys/Zabawki analne
Ciemnoróżowy: Nipple torture/Tortury sutek
Czerwony: Fisting
Żółty: Piss/Mocz
Purpurowy: Piercings/Dziurawienie ciała
Musztardowy: Big Cock/Wielkie członki
Zielony: Rent/Wypożycznie partnerów
Lawendowy: Cross Dressing/Przebieranie się w damskie ciuchy,

Strona 2

BDSM - Sybmolika.txt

Pomarańczowy: Anything Anytime (L) or Nothing Now (R)/Wszystko już (L) lub Nic w
tej chwili (P)
Beżowy: Rimming/Stosunek analno-oralny
Grafitowy: Rubber/Lateks

Strona 3